24 Eylül 2012
dino excavation kit
19 Eylül 2012
çocuklarda içe basma
elif, çok hareketli ve fazla düşen bir çocuk. elinden tutup yürürken bile, hatta otururken bile düşme potansiyeline sahip. hele ki koşarken yüreğim ağzımda izliyorum onu çünkü içe basma daha da belirginleşiyor. kreş öğretmeniyle bu konuda oldukça sık konuşuyoruz. en son bana kreş ayakkabısının çok kullanışlı olmadığını düşündüğünü söyledi. tüm gün ayaklarının içerisinde olduğu ayakkabının daha özel olması gerektiğini düşünerek, bu konuyu tekrar gündeme aldım ve içe basan çocukların ayak konforunu sağlayan ayakkabı var mıdır, sorusunun cevabını aramaya başladım.
çocuğunuza ortopedik ayakkabı almak istiyorsanız bu linki ve bu linki incelemenizi tavsiye ederim. beğendiğiniz ayakkabının numarası yoksa bile, üretici firmaya sipariş verebiliyorlar. biz kreş içi kullanım için bu beyaz ayakkabıyı tercih ettik. siparişimizi verdik, şu an bekleme sürecindeyiz. ayakkabı sıkıntısız bir şekilde elimize ulaşıp, kullanmaya başlayınca da bu konudaki tecrübelerimizi paylaşmaya devam edeceğiz :)
17 Eylül 2012
1,2,3,4
bunlar kafamda olgunlaşadursun, sizler hızla büyüyorsunuz... oğlum 4 yaşını bitiriyorsun bugün. arabalara, dinozorlara, vahşi yaşam belgesellerine bayılıyorsun. ablanı hem çok seviyor, hem biraz kıskanıyorsun. birlikte uzun süre çok güzel oyunlar oynuyorsunuz. birbirinizi koruyor, bize karşı ittifak oluşturuyorsunuz. birlikte çok gülüyor, çok eğleniyorsunuz. aranızda bizim anlamadığımız bir şekilde espriler yapıyor sonra gülmekten kırılıyorsunuz. sen çok düzenli bir çocuksun, odandaki oyuncaklarını topluyor, her şeyi işin bittikten sonra yerli yerine koyuyorsun. yemeğini yemekte, giyinip soyunmakta, el yıkamakta oldukça beceriklisin. çok bilmiş bir çocuksun, ablana, bize, arkadaşlarına hatta öğretmenlerine bile dersler veriyorsun. çok temkinli çok dengeli bir yapın var. seni alıp dünya turuna bile çıkarım gibi geliyor bana, öyle güven veriyorsun. ablandan farklı olarak yetişkinlerin olduğu ortamlarda sıkıntıdan patlamıyor, restoranlarda yanımızda sakince oturup sohbet edebiliyorsun. yalnız başına bile çok uzun süre arabalarınla vakit geçirebiliyorsun. oldukça gururlusun, bana kızıp öfkelendiğinde ağlayarak "sana çok küstüm anne , artık seninle hiiiiiç konuşmuycam, sadece sana sarılıp öpüceeem, o kadar..." diyerek gülsem mi ağlasam mı bilemediğim bir noktada gönlümü fethediyorsun... canım oğlum yeni yaşın kutlu olsun :)
13 Eylül 2012
yeni kitaplarımız ve yazamadıklarımız
çilli begonya 7 yaşında çillerinden kurtulmak isteyen sıradan bir çocuk. ama ne yaptıysa onlardan kurtulamıyor işte :) kitabı julianne moore isimli aktrist kendi çocukluğundan esinlenerek yazmış... bizi biz yapan özellikleri sevmemizi öğreten harika bir kitap. anlatımına ve çizimlerine bayıldık :)
okula gitmek istemeyen küçük rakunun annesi, avucuna bir öpücük kondurur. küçük rakun ne zaman anne sevgisine ihtiyaç duysa elini yanağına koyup, anne sıcaklığının tüm vücuduna yayıldığını hisseder. çok güzel bir hikaye, kreşe okula başlayan çocuklara tavsiye olunur :)favorim popcore yayınları. tostoraman serisi gibi illüstrasyonlarına, şiirsel anlatımına ve hikayenin vuruculuğuna bayıldım... tabi çocuklar da :)
bu unutkan mumi var ya, herşeyi unuturmuuş... elif in unutkanlığına bir çare olur diye düşünüp almıştım ama verdiği mesaj olumsuz gibi görünen olay ve davranışların, bazen olumlu sonuçlar doğurabileceği üzerine... farklı çizimleriyle ilgi çekici ve hikayesinden güzel dersler çıkarılabilir...
bu sene anasınıfındayız ama sindire sindire bir yıl sonrası için hazırlıklarımızı yapmaya başladık :) bu elif serisini duyunca kayıtsız kalamazdım hemen iki tane aldım. okula başlayış ritüelleri bizlerden farklı olsa da ilgiyle dinlediler. tabii elif in kadeşinin adını kitapta yanlış yazmışlar, biz onu eren diye okuduk :)
elif in 7 yeni kitap arasında ilk okunmasını istediği buydu. tatile maaile doyamadık bu sene :)
bu kitabı tatilde teyzesi eren e hediye etmişti. eren arabalar, vahşi hayvanlar, dinozorlar ve belgesellere düşkünlüğüyle tipik bir 4 yaş erkeği :)
bu da teyze hediyesi bir kitap. siz hiç yüzme bilmeyen bir kunduz duydunuz mu :) ama yavaş yavaş yüzmeyi öğreniyor. biraz çaba, biraz cesaretle herşeyin üstesinden gelebiliriz çocuklar :)
çok teyzeli olmanın avantajları :) gelen kitap hediyelerini çok seviyorum. hele ki oyuncak alımına kısıtlama getirmeye çalışıp bunu bir türlü başaramazken. küçük hayalet kendisine korkutabileceği küçücük birilerini arıyor. neden mi çünkü o diğerlerinden farklı olarak küçük ve başka yaratıklardan korkuyor.
eren in dinozor merakı sayesinde epey bir cinsin adını öğrendim. nasıl zor telaffuzları var dilim birbirine karışıyor okurken bile. bu kitapta dünyanın oluşumu, yaşamın suda başlayıp, karada devam etmesi, dinozorlar devri, sonra yokoluşları, buzul devri ve ilk insanlar anlatılıyor. keyifle okuyoruz.
tubitak ın bu dinozor kitabını eren baştan sona ezber etti :) video ya çekip facebook a bile koydum da eş dost hayretler içinde kaldı :) annem nazar olur kaldır bu videoyu dedi. meb duyar da mazallah bunu da okula alacağım diye tutturur diye kaldırabilirim belki :)
elif in ısrarı üzerine aldığımız insan vücudu kitabı. bizimkilere biraz ağır da gelse ara sıra okuyoruz bazı bölümlerini.
çufçuf ve dütdütten sonra aramıza katılan kısa masal kitaplarımız.
sevgili suyun güncesi okula başlayacak minikler için bir dizi kitap paylaşmıştı. bazı kitapların seçiminde onun önerilerinden çok faydalandım. kendisine tekrar teşekkür ediyorum. bu aralar çok kitap okuduğumuz için mutluyum... herkese bol okumalı günler, masal tadında hayatlar diliyorum...
6 Eylül 2012
1.sınıf değil, anasınıfı
göndermek istiyordum çünkü;
1-1.sınıf müfredatı çok basitleştirilmiş hatta boşaltılmıştı. fiziksel koşulları saymazsak anasınıfından farkı kalmamıştı.
1-devlet okullarınde ikili öğretim vardı. bu da elif in günün bir yarısını özel etüt merkezlerinde geçireceğini gösteriyordu. sabah etüte, oradan okula, oradan eve servisle geçecek ve koca gün tek başına dışarıda olacaktı.
2-sistem bu yıl ilk kez uygulanıyordu, her şey karmakarışıktı.
3-bu yıl göndermesem de seneye 2007 ağırlıklı bir yaş grubuyla okula başlayacak ve sene kaybı olmayacaktı.
4-elif hareketli, biraz sakar, dağınık, tehlikelere açık, fazla cesaretli, el becerilerinde (düğme ilikleme, saç bağlama, atletini içine koyma vb) çok yetkin olmayan, oyuncu, eğlence delisi bir çocuktu.
gönderme seçeneğinde bir de okul seçimi geliyordu gündeme, zira e-kayıt ile bize çıkan okula kimse iyi demiyor, bilakis okulun öğretmenlerinin bile illallah dediği bir veli-öğrenci profili çiziyordu. sonra okul işe mi eve mi yakın olmalıydı. başka bir alternatif hemen yakınımızda tüm gün eğitim veren başarılı bir ilköğretim okuluydu ama elif tüm gün orada ne yapardı. beslenmesini nasıl yer, nasıl toparlanıp servise binip eve gelebilirdi. yarım günde ise etüte mi vermeli, bakıcı mı ayarlamalıydık. velhasıl doluya koysan almıyor, boşa koysan dolmuyordu.
göndermeme seçeneğinde rapor almak, ceza ödemek, devamsızlıktan kalması, rapor da almamak ceza da ödememek gibi tutumlar geliyordu aklımıza.
bazen düşünmekten beynimin karıncalandığını hissettim, gece uykularımın kaçtığı geceler oldu. her iki seçimin de artıları eksileri vardı. işte bu yüzden karar vermek çok zordu. çünkü hangi kararı verirsen ver ne tamamıyla doğru, ne de yanlış oluyordu.
eşimle uzun görüşmeler sonunda kızımızı okula göndermeyip, rapor almaya karar verdik. bu karar içimize sindirdikten sonra geçen her günde kendimizi daha huzurlu hissettik. elif için en doğru kararı vermiştik ve içimiz çok rahattı.
rapor alma süreci; ankara üniversitesi çocuk psikiyatri bölümünden kolayca randevu aldık, randevu saatinde oradaydık, elif e dosya açıldı, doktor ile küçük bir mülakat yaptılar, iki tane resim çizdi, doktor bize elif in bebekliğinden başlayan bir kaç soru sordu, toplam 20 dk lık muayene sonucunda bize "dışarıda biraz beklememizi, raporu birazdan getireceğini" söyledi. bekledik, getirdi. raporda "psikososyal ve motor becerileri yeterince gelişmediğinden bu sene 1.sınıfa değil anasınıfına başlamasının daha uygun olacağı tıbbi kanaatine varılmıştır" diyordu. biz de derin bir oh çekip, 1.sınıftan kaydının düşülmesi için raporu okula götürmek üzere cebimize koyduk...