artık okuma bayramı mı yıl sonu gösterisi mi adını siz koyun, 1. sınıfın sonunda bir programı vardı kızımın. sormayın bu sene çok yoğunduk, programdan programa toplantıdan toplantıya koştuk. yok eren' in toplantısı, yok elif' in 23 nisanı, yok eren' in mezuniyeti, yok elif' in okuma bayramı, yok elif' in etüt toplantısı - gelişim toplantısı, yok eren' in sergisi, yok elif' in şiir dinletisi helak olduk valla... "çok önemli bir toplantıya girmek üzereyim ya da davetli olduğum bir organizasyondayım" diye de az hava atmadım laf aramızda. bir de yıl sonu piknikleri var atlatacağımız ve eren' in mezuniyeti tabi... sanki anaokulunu değil oxfordu bitiriyorlar, cüppe giymeler kep atmalar falan. hiç eşe dosta akrabaya gerek yok, çocuklardan başka türlü sosyalleşmeye fırsat kalmıyor zaten... çocuğun varsa sosyalleşmek adına sırtın yere gelmez. çocuk parkları, restoranlar, kreş, okul her yer sizin gibi biricik paşalarını, biricik prenseslerini dünyalarının merkezine koymuş, aslan babalar-kaplan analarla doludur.
neyse kazasız belasız okuma bayramını da atlattık çok şükür... okulun kapanmasına kaldı 2 hafta. benim iznim 30 gün, önümüzde aslanlar gibi 90 gün okul tatili var.
çalışan annelerin sorunu okul dönemiyle de bitmiyormuş yani... şubat ve yaz tatillerini hesaba katmamışız. şimdi hangi matematiksel denklem çözecek bu problemi merak içindeyim.