12 Kasım 2010

eren le kreşe uyum

eren le kreşe alışma sürecimiz tahmin ettiğimden çok daha kolay oldu. toplam iki haftada adapte olduk yeni düzene...

ilk gün aralıklarla ağladı ama ablasının aynı kreşte oluşu ve sık yapılan abla ziyaretleriyle sanırım, kendini güvende hissetti.

ilk hafta hem sabah ayrılmakta hem kreş içinde zorlandı.

ikinci haftanın başlarında sadece sabah ayrılık vaktinde sorun yaşadık, sonrasındaki uyumu güzeldi.

ikinci haftanın sonundan itibaren öğretmeninin elinden tutup bana baybay yaparak sınıfına gitmeye başladı.

elif in kreşte oluşu bizim için çok büyük bir avantaj oldu. aynı kattalardı ve elif ara ara gidip kardeşinden haber alıyor, akşamları "anne eren yemeğini bitirdi ben gördüm, ağlamadı bugün" diye bana malumat veriyordu. eren için de ablasının kreşte oluşu, beraber gidip, akşam kreşten birlikte çıkmaları çok rahatlatıcıydı.

öğretmenimiz çok duygusal, çok genç, tatlı bir abla. çocuklarla iletişimi harika, iki tane bakıcı anne var ki bir tanesi geçen yıldan kızımın annesiydi. çok da seviyorum kendisini, direk ona teslim ettim eren i ben... sınıf mevcudu 11 kişi. kreşte sosyal hizmet uzmanı, eğitim uzmanı, psikolog, hemşire ve diyetisyen var. aylık yemek listesi internet sitesinde yayınlanıyor. kreş binası, kreş olarak planlanmış ve inşa edilmiş. örneğin hiçbiryerde merdiven yok, fiziksel koşullar oldukça iyi ve güvenli...

2 yaşın getirdiği vurma davranışı tüm çocuklarda var... erkek çocukların doğası böyle derlerdi de inanmazdım. şimdi eren i severken bile bazen umulmadık bir şekilde tokat yapıştırabiliyor size ve sonra en güzel espriyi yapmış gibi gülebiliyor. çok sinir bozucu... öğretmeni tüm çocuklarda bu yaş grubunun yaygın davranış özelliği olduğunu, zamanla törpüleneceğini söylüyor.

elif ise 4 yaş grubunda. fen ve doğa isimli bir kitapları var ayrıca yumurcak yayınevinin şekerlik eğitim setini takip ediyorlar. drama, müzik, resim-seramik ve jimnastik olmak üzere 4 tane etkinlik dersleri var.

eren ler ise 2 yaş grubundalar. onlar için bu yıl özbakım becerilerini geliştirmek ve grupla birlikte hareket etme alışkanlığını kazanmak ön planda. parmak boyama, hamur, halka oyunları ve şarkılar oluyor etkinlikleri daha çok...

iki küçük çocuğum da kreşte... her ne kadar kreşten ve öğretmenlerden çok memnun olsam da burkuluyor içim. kreşte mutlu olduklarını görsem de keşke evde birebir bakım imkanı bulabilseydik diyorum, daha fazla zaman geçirebilseydik...

12 yorum:

  1. canım kreşiniz çok beğendim bence için rahat olmalıdır iki çocuk aynı kreşte olması ikisi için çok rahatlayacı ve güven veren bir durum.Sen yazdıkça sanki ben ve abimi yazmışsın ama bizde küçk olan bendim:))))))Anneler her sn çocuunla olmak ister bu çok normal ama nedense bu mimkan olunca en fazla 1 sn rahat olmak isteriz:)

    YanıtlaSil
  2. Efenim malum olduğu üzre evde olunca da an oluyor ki göz gözü görmüyor ve çocuklar bir yanda anne bir yanda darmadağın oluyor.. belki de hayırlısı budur Elif ve Eren için.. hiç olmazsa evde olduğunuz zamanlarda onlarla doyasıya birlikte olmanın tadını çıkarıyorsunuzdur.. sevgiler

    YanıtlaSil
  3. maşallah ablasıyla birlikte hep böyle birbirlerine destek olsunlar hayatları boyunca
    sevgiler

    YanıtlaSil
  4. Şanslısınız. Ne güzel, ablayla aynı yerde olması...

    YanıtlaSil
  5. İnan evde oluncada yetemedim kaygısı, sürekli arkadaş arama, enerjilerini boşaltsınlar diye gezecek yer bulma vs vs modunda geçiyor herşey...Kreş belkide mantıklı bu açılardan sen memnunsan dert etme tatlım...İnan içime sinen bir kreş olsa ve bu kadar sık hastalanan çocuk olmasa hemen vereceğim bende...
    teşekkürler paylaşım için...
    sevgiler
    iyi bayramlar...

    YanıtlaSil
  6. Çocukları kreşe göndermenin de evde oturup insanın kendisinin bakmasınında keyifli ve üzücü tarfları var. Bir gün öyle hissediyor insan bir gün böyle. Örneğin ben 2-3 ay içinde iş hayatına geri dönmeyi planlıyorum ama bir yanım hiç istemiyor. Böyle geçip gidiyor hayat ve onlarda büyüyüp gidiyor işte.

    YanıtlaSil
  7. mayaya aynen katılıyorum :) çevremizde çocuk yok nerdeyse ve çocuk parklarıda çok uzağımızda, sık sık gidemiyoruz.dolayısıyla sürekli evde birşeyler yapma kaygısı içinde oluyor insan.ve herzaman çok verimli geçemeyebiliyor zamanımız.bazen ikimiz içinde çok sıkıcı bi hal alabiliyor.
    ben çalışmamama rağmen bi iki sene içerisinde,en azından yarım gün
    bir kreşe vermeyi düşünüyorum sırf yaşıtlarıyla zaman geçirebilmesi sosyalleşmesi adına.

    sende çok araştırarak onlar için en doğru kreşe vermişsindir mutlaka.için rahat olsun bence, eminim evdeki annelerden (bende dahil) az ama çok daha kaliteli zaman geçirebiliyorsunuzdur.

    YanıtlaSil
  8. Evde olupda sürekli onlarla birlikte geçirdiğimiz zaman süresi kısıtlı oluyor. Annenin tek mesleği bu değil ki bazen iki tarafın yıpranmasındansa kreşte olması daha iyi olabilir. Anne iç dünyası işte hepimiz aynıyız galiba

    YanıtlaSil
  9. fikriye demek sizin de abinle yaşlarınız yakın, aynı kreşte olmaları benim için rahatlatıcı ve haklısın onlarlayken bunalıyoruz ama ayrıyken de hep birlikte olmak istiyoruz...
    ah deli annem ah, şu bayram tatili bile seni sonuna kadar anlamama yetti...
    minecim umarım dediğin gibi olur...
    annelili evet aynı kreşte olmaları bizim için büyük bir şans oldu, özellikle de uyum sürecinde çok işimize yaradı...
    mayacım işin bir de hastalanma boyutu var de mi... kreşin mecburiyet olması rahatsız ediyor beni biraz... uras seneye hazır olur kreş için...
    buse evet her ikisininde avantaj dezavantajları var... esnek işlerde çalışan anneler çok şanslı bence mesela öğretmenler...
    ayşegül özellikle evde yapılması gereken acil işler varsa baya bir zorlanıyor insan... ben de çalışmasam elif i kesin yarım günlük bir kreşe gönderirdim, çünkü yaşıtlarıyla birarada olmak istiyorlar... kaliteli zaman konusunda bişey diyemiyorum. çünkü koşturmakla geçiyor zaman malesef..
    haklısın ömer tuna tek mesleğimiz annelik değil ama çocuklar en azından 3 yaşını bitirene kadar keşke birlikte daha çok zaman geçirebilseydik...

    YanıtlaSil
  10. Nihan'cım anaokulu konusunda seni mimlemiştim, sen çocuklarla haşır neşir iken.. dilersen yazarsın bir ara.. sevgiler..

    YanıtlaSil
  11. Biz her ne kadar annelik psikolojisi ile her yaptığımızı sorgulasak da kreş onlar için günümüz şartlarında en iyisi. Orda da mutlular...Hem ne güzel iki kardeş aynı kreşteler. İnanıyorum ki bu fikir bile hem Eren'e hem de Elif'e çok iyi geliyordur. Yalnız değiller!

    YanıtlaSil
  12. müminecim hemen bakıyorum :)

    hayal arkadaşlarım, orada mutlu olduklarını bilmek benim için çok önemli, kreşi ve arkadaşlarını özlüyorlar örneğin... evet ben de onların için en iyisi olduğuna inanıyorum, en azından kendi şartlarımız dahilinde...

    YanıtlaSil

haydi söyle :)