barış

barış, kalp sorunuyla geldi dünyaya... her ne kadar annesi babası açısından farkedilecek bir sorun olmasa da öyle söyledi doktorlar... neşeli iştahlı hareketli bir çocuk... geç gelen mutlulukla yakalanan muhteşem bir hediye. ne diyor doktorlar "büyüdükçe kapanabilir, takip edilecek, belki ileride bir operasyon"...

3 yaşına geliyor, kapanmıyor malesef. "ileride sorun yaşayabilir" diyor doktorlar. "kalp yetmezliği, bayılma, yaşam konforu düşer, ameliyat gerekli"... oysa ne kadar da sağlıklı görünüyor, hiç bir sorun yok gibi...


annesiyim şu an barış ın... oğlum neden böyle bir sorunla yaşasın ki, tedavisi var, hem çocuklar daha çabuk atlatır demediler mi, ileride çıkmasın karşımıza, halledelim bu işi...

muhtemelen dün gece annesi banyo yaptırdı oğluna, hastane çantası hazırladı özenerek, asla giyemeyeği pijamalarını koydu ve belki bir kaç oyuncak, uyurken başucunda saçlarını okşadı, katıksız bir acziyetle dua etti tanrı ya, en kötü ihtimali getirerek aklına, bazen korurdu böyle düşünmek o ihtimalin gelmesinden başına ve sarılarak uyudu oğluna...

sabah saat 9 da girdi ameliyathaneye... ne zordu onu öylece vermek doktorlara, o masum bakışlar, gülümsedi bana, güleç oğlum benim, yok ki bir şeyden haberi, güven bana oğlum, bunlar iyiliğin için... sımsıkı sarılmak gerek, koklamak sonra...

3-3 buçuk saat sürer dediler. her ameliyat kadar var elbet riski, açık kalp ameliyatı olacak, kalbi duracak, solunumu duracak, cihaza bağlanacak. zor, çok zor ama başaracak...

4 saat, 4 yıl gibi geçti, operasyon bitti ama çıkamadı ameliyathaneden barış... küçük kalbi tekrar çalışmamış. "cihaza bağlı, bekleyeceğiz, durumu kritik, hazırlıklı olun her ihtimale"... cihaza bağlı geçirebileceği 12-13 saatin sonları şuan... artık ümitler tükenmiş, herkes perişan... organ nakli olasılığı geliyor son olarak ama bulunamıyor uygun bir kalp... bu ne büyük sınav, nasıl hazmedilir, nasıl atlatılır... sabır sabır sabır...

barış, çok yakın bir arkadaşımın yeğeni... dünden beri aklımda, sabahtan beri kalbimde, dualarımda... içimde bir çığlık her an çıkmaya hazır, boğazımda bir yumru yutamadığım ve bir isyan bastırılamaz. kendimi annesinin yerine koyamıyorum, tarifsiz bir acı, delirme isteği, kendimden geçip, kaybolmak, yitip gitmek, küçülüp yok olmak istiyorum. doyulur mu hiç evlada, nasıl nefes alınır yokluğunda, nasıl...