özgürlük

disiplinli bir aileye sahip olmamdan sebep, tüm gençliğimi evden bir parça uzak kalabilmenin mantıklı planlarını yaparak geçirdim. bu sayede gittiğim yaz okulları, dil kursları, stajlar öz geçmişimde hep artı hane olarak yer aldı. en nihayetinde üniversiteyi bitirip kendimi evde bulunca elime hürriyetin iş ilanlarını aldığım gibi kapı kapı gezmeye başladım. yedi aylık ilk profesyonel iş tecrübemi yeminli mali müşavirlik bürosunda yaptım. niyetim ne para kazanmak, ne tecrübe edinmek ne de ideallerime yaklaşmaktı. kendimce tek geçerli nedenim vardı: özgürlüğüm! çoğu arkadaşım 1999 yılında ilk kez yapılan devlet memurluğu sınavına önem vermezken bu sınav benim için özgürlük ülkesine giden trenin bileti ve orada sonsuza kadar kalma vizesiydi. sıra kurum tercihleri yapmaya gelince ise önceliğim ne çok para veren ne de yükselme imkanı olan kurumlardı. tek arzum ankara' dan hızla ve mümkün olduğunca uzaklaşmak ve bir deniz kentine gitmekti. tüm tercihlerimi akdeniz ve ege' nin portakal ve zeytin kokularıyla doldurup, zeybek müziği ve akdeniz salatasıyla harmanladım.

sonuç benim için gayet memnuniyet vericiydi. muğla' ya bağlı güzel bir yere oldu atamam. memur olanlar bilirler ilk iş gününde ayın kaçı olursa olsun maaş gününe kadarki ücret peşin verilir ki bu insanı gerçekten iyi hissettirir :) ve akşam kalmak için de misafirhanede iki kişilik bir oda verdiler. 

o oda ve o gece hissettiklerim hafızamda kazılı bir çivi gibidir. benim bile tek omuz darbesiyle açabileceğim bir kapısı vardı. sıcaktan kapatmayı düşünemeyeceğim bir pencere ve yırtık sinekliği, aşırı sıcak, nem, sivrisinekler... kırık dökük bir giysi dolabı ve küf kokulu nevresimler... oda arkadaşım benden önce gelmiş ve duvar tarafındaki yatağı almıştı. geldiğinde odanın bir harabe olduğunu kendi imkanlarıyla temizlediğini her yerde böcekler olduğunu ve ilaçlama yaptığını anlatıyordu. tüm koşullara rağmen o gece o yatağa yattığımda sanki tüm dünya benimdi, içimde öyle bir güç hissettim. özgürlüğün tam olarak ekonomik bağımsızlıktan geçtiğini teorik olarak bilsem de böyle hissettirebileceğini düşünmemiştim. artık kendime ait bir yaşantım olacağını, kendi iradem olduğunu, hep istediğim gibi kendi ayaklarım üzerinde ve tek başıma olduğumu düşündüm. içimdeki volkan şişti kabardı ve etrafa mutluluk lavları püskürterek patladı.... ve ben o gece küf kokulu nevresimler arasında hayatımın en güzel en tatlı uykusunu uyudum...