martın son günü

31 mart babamın doğum günü. babam bu sene 80 yaşını bitiriyor. iki gün erkenden küçük bir kutlama tertipledik ona, mumları torunlarıyla üfledi... daha nicelerini yaşamak istiyorum bu yıl dönümlerinin. yetmiyor sevdiklerimizle geçirilen zamanlar... çevremde anne babalarını kaybedenleri görünce hemen bizimkiler geliyor aklıma. 80 yaş az geliyor artık bana... 80 yaşında vefat etmiş birini duyunca daha erkenmiş, yaşlı sayılmazmış diyorum. allah daha çok uzun sağlıklı ömürler versin tüm anne babalara...

elif ve eren' in büyük heyecanla bekledikleri oy verme işlemimiz toplamda yarım saat sürmedi. hiç sıra beklemeden demokratik hakkımızı kullandık. eve gelince oy verme oyunu oynadılar. kumbaraya para atmak gibiymiş, sınıf başkanlığı gibiymiş gibi yorumlar yaptılar...

iş yeri serverında bloggerın yasaklanması benim için oldukça kötü oldu. ne kadar da günlük yaşamımın içindeymiş bloglar... uzak kaldıkça daha çok hissediyorum eksikliğini...

ilköğretim 1.sınıflar ne okur

elif' e son aldığım çocuk klasikleri fiyaskosundan sonra tekrar resimli hikaye kitaplarına dönmeyi düşünüyordum. ancak yapılan bir kaç öneriyi daha değerlendirmek istedim. alt fotoğraftakileri 2.dönem edindik, fakat çabucak bitiyorlardı. 

aşağıdakiler ise yeni aldıklarımız... bu kitaplardan elif "yaramaz henry"ye bayıldı. saftirik ve sevgili salak günlük daha büyük çocuklara hitap ediyor gibi geldi bana... çocuklara kitap okuma alışkanlığı kazandırmak için ne kadar yaratıcı yayınlar ortaya koyulduğunu öğrenmiş oldum. okul öncesinde "sıra dışı öyküler" serisi vardı. çocuklar sıra dışı şeyler okumayı seviyorlar... saftirik serisinin nasıl bu kadar tutulduğuna şaşırmamak gerekiyor.

bu miniler de çok güzel, öneren arkadaşa teşekkür ediyorum :) elif de severek okuyor... ama henry' nin diğer kitaplarını da ısrarla istiyor...

kitap almak konusunda oldukça hevesliyim :) nasılsa seneye eren' e de gerekecek hepsi diye düşünüyorum... bu arada eren de dişlerini hızla değiştiriyor. ikinci süt dişini cuma günü düşürdü ve çok tatlı bir gülümsemeye kavuştu....

*bazen çocuklarımız nasıl bir geleceğe büyüyorlar diye üzülüyorum. her şey nasıl bu hale geldi, insanlık nerede öldü, bizler nasıl kandırıldık, uyutulduk... tıpkı bu masal kitaplarındaki gibi mutlu bir son bekliyorum hepimiz için. 

düşen ilk süt dişi

ablanın 5 yaşına 2 ay kala ilk süt dişini düşürdüğünü hatırlıyorum. sen ilk süt dişini tam 5 buçuk yaşında düşürdün oğlum. bir aydır sallanan dişinin düşmesini heyecanla bekliyordun. bugün kreş çıkışı elinde küçücük peçeteye sarılı minik pirinç tanesini bana uzatırken, yüreğin büyük çocuk olmaya nasıl da hevesli çarpıyordu.

sabırsızlanıyorsun: okula başlamak için, okumayı öğrenmek, ödevlerini yapabilmek, ders çalışmak için... yaşam kurgusu olarak hep senden bir adım önde olacak ablana yetişebilmek için koşturuyorsun, onunla yarışıyorsun... ne mutlu, öyle duyarlı bir ablan var ki o da hep arkasında mısın diye seni kontrol ederek ilerliyor...

dişini yastığının altına koyarken, diş perisine öyle inanmıştın ki acaba gerçek olmadığını söylemeli miyim, parayı ya da hediyeyi anne-babaların yastığın altına koyduğunu bilmeli misin diye düşündüm. heyecandan uyuyamazsın ya da tedirgin uyursun diye endişelendim... sonra vazgeçtim, bir daha çocuk olmayacaktın, belki seneye böyle bir masala inanmayacak kadar büyüyecektin. ve malesef büyüklerin hayatında diş perileri gibi sihirli ve yüreğini ısıtacak fazla bir şey yok... 

elif' in kitapları

çocuk kitaplarını çok seviyorum özellikle resimlemeleri özgünse benim için daha da cezbedici oluyor. çocuklara aldığım epeyce resimli hikaye kitabı var. ancak şimdi bir sonraki aşama olan 7-10 yaş arası ilköğretim çağı çocuk kitaplarına geçiş yapıyoruz yavaştan. elif için seçtiğimiz ilk kitaplar ise bunlar oldu.

ama maalesef sanırım biraz aceleci davranmışım. büyük bir hevesle aldığım bu kitaplardan bir kaç sayfa okuyunca sıkıldı elif... ben de hiç zorlamadım nasılsa seneye okur diyerek. şimdi kendim okuyorum güzel güzel eren ve elif' e... nasıl özlemişim çocukluğuma döndüm bu kitaplarla :)))