büyük lokma ye, büyük laf etme :)

anne olmadan edilen büyük laflar sonra gelir kulağımızı tırmalar;

-kendi çocuğum olsa bilirdim yapacağımı:
(şu an elimde iki adet var ve hiç bir şey yapamıyorum)

-amaan acıkınca yer nasılsa, ölecek hali yok ya:
(e ama aç yavrum, ne bilsin o şimdi, ben anneyim, anlarım)

-şımarık çocuk sevmiyorum, bana versinler iki günde muma çeviririm:
hadi bakalım, kolay gelsin)-bu çocuklar amma da saygısız, hiç bir şey öğretmiyorlar her halde:(ay cücelere bak, kadını çileden çıkardılar, empatinin yönü değişti)

-hayatımı çocuğa göre yaşayamam, o bana ayak uydursun:
(tabi canım tabi... o restoranda oyun parkı var mıydı)

-serbest bırakırım, sıkmam... nasıl istiyorsa öyle yaşasın:
(ergenlikte sıkı takip etmek lazım, çaktırmadan)

-çocuğa köle olanları anlamıyorum, çocuk dediğin haddini bilecek:(çocuğun öz güvenini sarsmamak, toplum içinde rencide etmemek lazım)

-bu çocuk milleti deli gibi ayol, bu kadar da gürültü yapılmaz ki:(ne güzel oynuyorlar di mi)

-çocuk için yatırım yapmak çok saçma, ben okuturum, gerisi ona kalmış:
(birer tane evleri olsa, ne rahat ederlerdi ileride)

-şuna bak, çocuğu olmasa konuşacak bir şeyi olmayacakmış:
(ay bu çocuklar olmadan ben ne yapıyordum yaaa, hayat ne kadar boşmuş :)

-bu kadar da uğraşılmaz ki uyutmak için, uykusu gelince uyur:
(dokuz, bilemedin dokuz buçukta uyumaları lazım, gerekirse ayakta sallar, kucakta pışpışlar, tüm misafirler muhabbetin dibine vuruyorken odaya kapanır, gene uyuturum :)

-sürpriz bebek mi olurmuş, al kardeşim tedbirini:
(sen al canım istediğin kadar, olunca oluyor)

-özel okula, paralı eğitime kesinlikle karşıyım:
(imkanım olsa hiç düşünmezdim doğru özel okula)

anne olmak; biraz kınadığını yaşamak biraz da tükürdüğünü yalamaktır :)

not:görsel internetten alıntıdır.