bir dönemin sonu

beş senedir hayatımızın bir parçası olan kreş - anaokulu günlerine artık veda ediyoruz; bu seneye 1. ve 2. sınıf ilköğretim öğrencileri ile başlıyoruz. kreş 2 yaşından 6 yaşına kadar süren güvenli bir limandı bizim için. çocuklarımız orada birey olmayı, gruba ait olmayı, beklemeyi, disiplini, eğlenmeyi, çalışmayı, paylaşmayı ve daha bir çoğunu en güzel fiziksel ve psikolojik ortamda hem de profesyonel ellerden öğrendiler. toplamda beş yıllık bu süreçte hep kendimi çok şanslı hissettim.  

eren kreşin son günü hiç beklemediğim şekilde duygusaldı, almaya gittiğimde öğretmeni de o da ağlıyorlardı. kızımda böyle bir durumla karşılaşmadığımdan ben de şaşkındım. eve gelir gelmez öğretmenini aradı, ertesi gün tatile çıkıyorduk, yolda öğretmeni ile konuşmak istedi. bayramda öğretmenini aradı, ona hediye almak istediğini, ankara' ya gidince ziyaret edeceğini söyledi. vefalı, duygusal, kolay kolay alışkanlıklarından vazgeçmek istemeyen  bir çocuk olduğunu bir kez daha göstermiş oldu bize.

bu sene kreşte jimnastik, resim-seramik, ingilizce, müzik, satranç, halk oyunları ve drama olmak üzere 7 ders aldılar. şiir çocuk yayınlarının 10 fasiküllük uğur böceğim eğitim setini bitirdiler. okuma yazma çalışmalarında harfleri tanıyor ve birleştirebiliyor. söylemeyemediği 'r' harfini artık söyleyebiliyor hatta öyle vurguluyor ki kurrrrrrbağacık gibi konuşuyor :)  tam 6 yaşında 118 cm ve 21 kg olarak ilkokula zihnen ve bedenen hazır olduğuna inanıyorum. yolun açık olsun oğlum...