27 Aralık 2020

2020' ye Veda (Nihayet)

Aslında ne kadar güzel başlamıştın 2020... Büyük heyecanlar, güzel planlar ve umutlarla. Bol bol geziye gidecek, ortaokul mezuniyeti ve LGS' ye hazırlanacak, sevdiklerimizle uzun uzun zaman geçirecektik... 

Bu sene Elif 13, Eren ise 12 yaşını bitirdi.
En başta her şey güzeldi. Doğum günlerimizi sevdiklerimizle kutlayabiliyorduk. 

Henüz tiyatroya gidebiliyor, müzeleri gezebiliyor, konser ve sanatsal etkinliklere katılabiliyorduk. Biz 2020' de en çok tiyatroya gitmeyi özledik. Elif ve Eren' le konuştuğumuzda salonlar eski haline döndüğünde daha sık oyun izlemeye karar verdik.

Evde resimler çizdik (Elif hiç beğenmese de ben onun çizimlerini çok beğeniyorum:) Biraz spor yapmaya, biraz okumaya çalıştık. Netflix ve diziler hayatımıza bu sene girdi.

Bir arada olamasak da zamanın bunu umursadığı yoktu ve hızla geçmeye devam ediyordu. Biz de kendimizi mutlu etmenin farklı yollarını bulmaya çalıştık. Açık alanlar ve sevgimiz bizi her şeye rağmen mutlu hissettiriyordu.

Grup görüşmelerine başladık. Uzakta da olsalar hayatımıza değer katanlarla sesli ve görüntülü konuşmak birbirimize yakın hissettirdi.

Elif 8. sınıf, Eren 7.sınıf öğrencisi oldu. Uzaktan eğitim ile tanıştılar ve televizyondan, telefondan, tabletten, bilgisayardan eğitim amacıyla faydalanmanın bocalamasını yaşadılar bir süre. 

Arkadaşlarını özlediler ve çok kısıtlı da olsa onlarla görüşmeye, dostluklarını sürdürmeye devam etmeye çalıştılar.

Aylar sonra virüs korkusu eşliğinde ilk kez dışarı çıktıklarında tedirgin olsalar da araya giren kısıtlamaların kalktığı yaz döneminde biraz rahatladılar.

Kuzenlerle geçen zamanlar her zaman olduğu gibi bu sene de çok eğlenceliydi.

Bunaldığımızda, sıkıldığımızda imdadımıza yakın çevredeki göller, ormanlar yetişti. Uzun yürüyüşlerde ruhumuzu onarmaya çalıştık.

İyi ki yapmışız dediğimiz anılarımıza bazı güzel anlar daha ekledik. Pandemi öncesi sömestre tatilini Bursa' da teyzemiz ve oradaki kuzenlerimizle geçirdik.

Bu senenin en muhteşem yanı 23 Eylül' de aramıza katılan son kuzenimiz İda Güneş oldu. Onu göremesek de video ve fotoğraflarından büyümesini an be an izledik. 

Boylarımız uzamaya devam etti, bizler de büyümeye... Bu sene evde çok sıkıldık, hareketsiz kaldık, arkadaşlarımızı, sokakları, okulumuzu özledik. Ancak yine de tüm olumsuz koşullara rağmen 2021 de maskesiz, endişesiz, bol gezili, bol etkinlikli günlerin hayali ile ağacımızı süsleyip yeni yılı beklemeye başladık. 

11 yorum:

  1. 2010'dan beri bu seriyi devam ettirmeniz ne güzel.

    2021 umarım daha hayırlı bir yıl olur tüm insanlık için.

    YanıtlaSil
  2. Birçok açıdan benzer seyler yaşadı dünya bu yıl. Yine de kendi içinde güzel bir yıl olmuş. Gelecek yılın daha da güzel olmasını dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umutlarımız olmasa bizden geriye ne kalırdı? Teşekkürler :)

      Sil
  3. Merhabalar.
    Herkese "Bitsin artık" dedirten 2020 defterini kapatmak üzereyiz. Dünyayı etkisi altına alan pandeminin yanı sıra yıl boyunca yangın, deprem ve kazaların ardı arkası kesilmedi... Felaketler yılı ilan edilen bu yıl, uzun bir süre aklımızdan hiç çıkmayacak...

    "...Bir arada olamasak da zamanın bunu umursadığı yoktu ve hızla geçmeye devam ediyordu. Biz de kendimizi mutlu etmenin farklı yollarını bulmaya çalıştık. Açık alanlar ve sevgimiz bizi her şeye rağmen mutlu hissettiriyordu..." Bakın siz ne güzel ailece, bu felaket yılın sizi üzmesine fırsat vermemişsiniz.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Son sesleniş yazınızdan bu yana sizi çok merak ettim recep abiciğim. Blogunuza da yorum yapılamıyor suanda. Lutfen sağlık haberlerinizi blogunuzda ufacık da olsa veriniz. Saygilar

      Sil
    2. Değerli yorumunuz ile bloguma onur veriyorsunuz Recep Bey, teşekkürler :)

      Sil
  4. Gelecek yıl çok daha güzel olsun...

    YanıtlaSil
  5. 2021 her şeyin en güzelini getiren bir yıl olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biz umutlu olalım, yine bahar gelecek yine çeiçekler açacak :)

      Sil

haydi söyle :)