1 Mart 2013

#kardessart mı

sanırım son günlerde oldukça popüler bir tartışma konusu bu; "kardeşin şart olup olmadığı" ben kendi adıma hemen cevap vermek istiyorum: "tabi ki şart değil" hatta bir çocuk yapmak bile şart değil! çocuksuz evliliği tercih eden azımsanmayacak bir kesim var.  

tek çocuğu olanlar zaten ikincinin ne demek olduğunu aşağı yukarı biliyorlar değil mi? upuzun emzirme seansları, uykusuz geceler, hatta aylar, gaz sancıları, ek gıdaya geçme zorlukları, 2 yaş sendromu, kim bakacak sorunsalı, sosyal ortam kısıtlaması, eş ile ilişkilerin askıya alınması ve tüm bunların mükafatı olarak sadece miski amber cennet kokusu, yumuk yumuk kıvır kıvır minicik eller ayaklar, bir canlıyı doyurabilmenin manevi tatmini, ilk bilinçsiz gülücüğü videoya kaydedebilmenin heyecanı, farklı cinsiyette bir yavruya sahip olabilme ihtimali, uyurken onu izlemeyi en çok oscarlı filmi izlemeye tercih edebilmek, soluk alıp verişiyle huzur bulmak, onu dünyanın en güzel bebeği sanmak, bir insan yavrusunu bedeninde büyütüp dünyaya salmak, bir mucizenin gerçekleşmesine aracı olmak, bir mucizenin büyümesinin en yakın gözlemcisi olmak... dünyanın en paha biçilemez, hiç bir şeyle boy ölçüşemez tecrübesi annelik! en zengininden en yoksuluna kadar her dişinin eksikliğinden üzüntü duyacağı bu deneyimi, şartları müsait olan (annenin çalışması, yardımcı olabilecek birilerinin olması, maddi koşullar, uyumlu bir çift olmak, psikolojik olarak hazır olmak hem mantıken hem duygusal olarak istemek) herkes ikinci kez tecrübe etmek ister...

çocukların iletişim halinde olmaları, birbirlerine bir şeyler öğretmeleri, birbirlerini gözetmeleri-kollamaları, komşu teyze balon verirken kardeşleri için de istemeleri, paylaşmaları, oyun arkadaşı olmaları, aralarında sizin anlayamadığınız bazı espriler oluşturup kahkahalara boğulmaları, gerektiğinde birbirlerini teselli edebilmeleri, gerektiğinde işbirliği içinde olmaları, tek olmadıklarını kardeş olduklarını bilmeleri, kardeş olmanın avantajları kadar dezavantajlarıyla da tanışık büyümeleri, hayatın her zaman adil olmadığını ve bazen hakkını almak için mücadele etmek gerektiğini doğal ortamında öğrenmeleri; onları yaşama karşı daha donanımlı kılıyor, yaşam becerilerini geliştiriyor bence...

ancak ikinci çocuk yine de birinci için yapılmamalı diye düşünüyorum. öncelikli olarak "kardeşi olmasını" değil "iki çocuklu ebeveyn olmayı" istemek gerekiyor. kendinizi iki çocuklu olarak hayal edin; küçüğü emzirirken aynı anda büyüğü ayağınızda salladığınızı, kollarınızı açtığınızda size doğru koşan iki çift ışıl ışıl göz gördüğünüzü, masum kıskançlık anlarını yönettiğinizi, nasıl olup da aynı tariften iki bambaşka tatlı ortaya çıkarabildiğinizi ve eğer bu hayal sizi gülümsetebiliyorsa lütfen devam edin diyorum:) 
son olarak tabi ki kardeş şart değil ama çok çok çok güzel...

36 yorum:

  1. kesinlikle kardeş güzel şey.meteye hamile kalmam programlı bir gebelik değildi ama yinede 2. yi yapardım ben.kimse ne olacağını bilmez ama bu dünyadan anne baba uçup gittiğinde birbirlerine sarılarak ayakta dursunlar diye.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. benim de aynı serpil planlı değildi ama aklımda hep 2.çocuk düşüncesi vardı ilkine hamileyken bile :)

      Sil
  2. kardeş şart değil ama hep diyorum iyiyki annem abimi doğrmuş.Hayatımı abim olmadan düşünemem iyiki iyiki abim var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet fikriye iyi ki varlar. biz 6 kardeşiz hep iyi ki annem doğurmuş hepimizi diyorum :)

      Sil
  3. kesinlikle sart tek cocuklu arkadaslarımı ve onların kendinden baskasini dusunmeyen simarik cocuklarini gordukce evet sart

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. dünyanın merkezinde olmadıklarını anlamak ve isteklerini ertelemeyi öğrenebilmek adına kardeş olmasını ben de olumlu buluyorum.

      Sil
  4. ne güzel anlatmışsınız

    YanıtlaSil
  5. İkinci çocuğu,birincisini çok zor büyüttüğümüzden pek düşünmek istemedim.Açıkça söylemek gerekirse kardeşi olsun,paylaşmayı öğrensin,ilerde can yoldaşı olsun diye düşündük.Ama iyi ki düşünmüşüz ne tatlı bişey oldu yahu :P

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. canım insan doğurunca hiç pişman olmuyor zaten :))) iş karar verene kadar. sonrasında hep iyi ki doğurmuşum düşüncesi oluyor :)

      Sil
  6. Bana kalsa dörtlerim bile. Kalabalık aile olmak isterim. ama içinde bulunduğumuz hayat standartları maalesef buna engel.
    biz kardeşlerimle çok iyi anlaşırdık. en büyük benim. iki erkek kardeşim var.
    ta ki herkes evlenip yuvasını kurana kadar. uzaktaki kardeşimle özel günler dışında neredeyse görüşmez olduk. burdaki kardeşimi haftada bir görüyorsam ne ala. böyle zamanda bir kız kardeş eksikliğini çok duyar oldum. ama bir de şu var. kaç kardeş olursan ol hiç bir şey eskisi gibi olmuyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aynen :)))şartlarım uygun olsa 4 garanti :)) dediğin gibi kardeşler hayat şartlarından biraz uzaklaşıyor ama tatillerde, bayramlarda, hastalıkta, mutlu günde ilk akla gelenler gene onlar oluyor. hayatın rutininde çok sık birlikte olamasak da varlıklarını bilmek, bir telefonları beni mutlu ediyor.

      Sil
  7. son günlerde o kadar çok düşünüyorum ki
    bu zamana kadar hep tek çocuk dedim
    1 hafta önce eşimin anneannesi vefat etti. benim kayınvalidem hayatta.Allah uzun ömür versin. eşim 4 kardeş. en küçük kardeş hamile ve bizden çok uzakta. cenazeye gelemedi. telefonda konuşrken dediki: eğer abim (eşim) ve ablalarım olmasaydı ben burda ne olurdum? hiç düşündünmü. annem ne olurdu?
    evet kardeş şart!!!!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ya bu tip şeyler oluyor evet. beni de son zamanlarda çok etkileyen bir olay oldu: tanıdığım bir bayan operasyon geçirdi. iki tane kızı var. ikisi de farklı şehirde ve gelemediler annelerinin yanına, ablası ilgilendi hep. beni de evlattan gelmeyen fayda kardeşten gelebiliyor bazen diye bir düşünce aldı...

      Sil
  8. Kardeş şart:)) tek çocuk büyüdüm halen suçlarım annemi babamı... Çok zor olsa da ben kadayıfımın üzerine kaymak kondurdum mutluyum tavsiye ederim herkese :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. valla zor mor kimse inkar edemez ama çok güzel :))) kadayıf kaymaklı olunca tadına doyum olmuyor :))) acaba fıstık da eklesek mi :)))

      Sil
  9. Her kelimesine sonuna kadar katiliyorum. Ne kadar guzel ifade etmissin! Eline, yuregine saglik!

    YanıtlaSil
  10. Evet evet kardeş şart. İki çocuk muhteşem; bende 3 çocuk var; günümüz koşullarında çok zor, ama zevki de o kadar büyük ki. Büyüdüklerinde bize "ne iyi yapmışsınız" derler umarım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. derler eminim. verdikleri mutluluk çekilen zorlukları unutturuyor :) kızlarınız çok tatlılar :))

      Sil
  11. "Kardeşi olsun diye değil,ikinci çoçuğa anne baba olmak isteği"..
    güzel bir tesbit...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet ayşecim, ben öyle düşünüyorum. diğeri dayatma gibi geliyor bana. "çocuğu hayatta yalnız mı bırakacaksın, bir tane kardeş yap" gibi baskıları hiç doğru bulmuyorum. çocuk anne baba istediği için olur.

      Sil
  12. cicim mimledim seni Kendini Dinleyen'de ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aldım mimi sibelcim fizibilite aşamasındayım :)))

      Sil
  13. Ben de çok çocuk isteyenlerdendim. Ama gel gör ki hayat şartları gerçekten çok zor. Kardeş şart ve mümkünse yaş aralığı çok olmamalı arasında.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. benimkilerin arası 19 ay, 2 sene zorluk yaşadım ama şu an geldiğimiz noktadan gayet memnunum :) ama 2 kafi :)))

      Sil
  14. Ben daha birinciye cesaret edemedim :) Ama kardeşimi düşündükçe onun bana verdiği gücü düşündükçe ileride olacak çocuğumun da bu hislerden mahrum kalmasını istemem.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yaş sorunu yoksa neden acele edesin ki vardır elbet zamanı :) birincinin hissettirdiklerini tadınca insan tekrarını düşünüyor :)))

      Sil
  15. Bence de çok güzel :)

    YanıtlaSil
  16. Bu yazı inanın ilaç gibi geldi bana.. Bende tam bu muamanın içindeyim. Kendim için mi kızım için mi? Elinize sağlık çok derin ve anlamlı olmuş..

    YanıtlaSil
  17. Nihan, H A R İ K A S I N...
    evet arkadaşım, evet:)

    YanıtlaSil
  18. "öncelikli olarak "kardeşi olmasını" değil "iki çocuklu ebeveyn olmayı" istemek gerekiyor." Tamamen haklisin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kardeş güzel şey ve yaşlar ilerledikçe paylaşımlar çoğaldıkça daha da güzel oluyor :)

      Sil

haydi söyle :)