uykusuluk da asabiyet sınırımı düşürüyor sanırım... bir gün önce gülümseyerek izlediğim çocuklarımı ertesi gün çığlık çığlığa evin bir ucunda diğerine koşarken görmek beni dellendirebiliyor... ya da bu sıralar sıklıkla yaşadığımız vurma olayları, buna bir de ısırma eklendi. galiba eren in ablasından intikam zamanları geldi... birbirlerinin sınırlarını mı deniyorlar bilmiyorum. belki bugünlerde bana yardımcı olabilir düşüncesi ile harvey karp ın "anne babalar için başarılı bir çocuk yetiştirmenin yolları" isimli kitabını sipariş ettim. kitap elime ulaştığında bulabildiğim çıkış noktalarını burada paylaşmak istiyorum.
28 Temmuz 2010
2 yaşa 2 kala
eren in dil becerisi son bir ayda çok hızlı gelişti. iki kelimelik cümleler kuruyor diye sevinirken geçen akşam "o benim babam senin değil" gibi bir cümleyle bizi şaşırttı. bunda babasına olan aşırı düşkünlüğü önemli bir etkendi sanırım. bahçeye inelim mi eren gibi onu mutlu eden sorulara cevabı ise "şaşaşın" oluyor... hemen hemen her öneriye ilk yaklaşımı "hayıy, yok"... bunu bir yerlerden hatırlıyorum, evetler hayırlardan azsa 2 yaş buhranları kapıda demektir. eren bizi ikna etmek, dikkatini başka yöne çekmek, unutturmak konularında zorluyor. bir de "ben kendim" dönemi var o da başladı. ellerini kendi yıkayacak, dizini aşan kaldırımlardan kendi çıkıp inecek, yemeğini kendi yiyecek... bu dönemde çocuğunuz artık ben bir bireyim derken, size sadece sabretmeniz, inatlaşmamanız, sağlığı için tehlike oluşturmayacak herşeye izin vermeniz öneriliyor... evet ama bunun da sonu yok ki... sabah bezini üstünü değiştirmek sorun, evden çıkmak, yemek yedirmek, eve geri getirmek, ellerini yıkamak, banyosu, uykusu herşey sorun... tamam onun sağlığı için bir tehlike yok belki ama bu kadar sabır göstermek bir yetişkin bünyesinde hasar bırakmaz mı merak ediyorum... şöyle sinirlerimin 2 yıllığına etkisiz hale getirilmesini çok isterdim...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Aferin Eren'e.
YanıtlaSilBenim Eren'in 2 yıl önceki hallerini okur gibi oldum.Çok zorladığı bir gerçek ama sevinmen gereken şey bütün bunların çok normal olduğu ve Eren'in sağlıklı geliştiği..Zaten Elif'ten biliyorsundur. Tekrar kutlarım.
Ben de her başım sıkıştığında, çevrenden tam da istediğim gibi bir yardım alamadığımda kendimi internet sitelerinde çocuk gelişimi üzerine kitap sipariş ederken buluyorum. Çocuklar kadar biz annelerin de klasik yaklaşımları var demek ki :))
YanıtlaSilsevgiler.
syrakusa, evet haklısın... ne mutlu ki sağlıklı gelişiyorlar ve neyseki geçecek bu günler...
YanıtlaSilgökşen demek yalnız değilim :))) sadece kitap mı tüm pedagoji sitelerini hatmediyorum :)
22. ayı hayırlı olsun eren'in çok güzel geçsin inşallah.
YanıtlaSilhep benzer durumlar ama.kendim yapcamlar cidden zorluyor bazen.
komik cümlelerde müthiş tatlı oluyor ama.
bu bahsettiğin yazar son zamanlarda hayli popüler blog dünyasında.Okuda paylaş bakalım bizde nasiplenelim :)
bu olanları hiç yabancı gelmiyor..ben,ben,ben...ah şu sinirleri aldırma konusu nasıl iyi olurdu :))
YanıtlaSilonları üzmemek adına kendimizi strese sokmuş olmazdık...evet kitapla ilgili paylaşımlarını bekliyorum...
ayşegül evet ben de bloglardan duydum kitabı. zorluyorlar ama büyüyorlar da :)))
YanıtlaSilbahriye :) yalnız olmadığını bilmek iyi geliyor değil mi :)
kitapla ilgili farklı yaklaşımlar yakalarsam paylaşacağımdır inşallah, hele bir elime ulaşsın :)