hey özgürlük

bu sene çocuklarımız çok şanslı. çünkü işte, etütte, günü birlik geçici evlerde zaman doldurup, yaz okulu zamanını beklemektense, üç haftalık erken yaz tatili yaşadılar.

okullar kapanınca antalya' daki teyzelerinde iki haftalık hep hatırlayacakları bir tatil sonrasında, bir hafta altınoluk' ta ön tatil yaptılar. her sene özenle yaza sakladığım yıllık iznimin beş gününü kullanarak son haftalarına eşlik ettim. kuzenleriyle birlikte geçirdikleri günlerden güzel anılarla ankara' ya dönüp, dört haftalık yaz okuluna heyecanla başladılar.

çocuklarım şanslılar çünkü onları komşuya emanet edip evde yalnız bırakmak zorunda kalmadım. istemedikleri bir eve hediyelerle kandırıp götürmek zorunda kalmadım. kış boyunca devam ettikleri etüte yollayıp dört duvara mahkum etmedim. tablet, bilgisayar bakıcılığı yaptırmadım(henüz). 

çocuklarım şanslılar çünkü ilk kez bu yaz hevesle bekledikleri yaz tatilinin hakkını verdiler. hala yaz okulu sonrasında onları bekleyen üç haftalık deniz, havuz en önemlisi özgürlük dolu bir tatilleri var.

ama biz daha şanslıydık! karneleri aldığımız günün akşamınaydı memlekete otobüs biletimiz, hem de sekiz kişilik. çocukluğumun en güzel yerinden bana bakan anneannemle birlikte dokuz kişilik kocaman bir aileydik biz. iki katlı, ahşap, denize nazır evimize varış ile özgürce geçirebileceğimiz üç aylık süre başlardı. çocukluğum, çocukluğum, çocukluğum güzeldi.

kendi çocukluğumla karşılaştırdığımda kuralları olan, yapay ve sönük; kendi arkadaşları arasında ise nispeten iyi tatiller geçiriyorlar. ne yaz okulu, ne dil kursu, ne atçılık kulübü ne de başka bir kurs. yaz tatilinde çocuklarımızın en çok özgürlüğe ihtiyacı var...
özgürce kulaç atmaya, havuza atlamaya

denize açılmaya, boylarını aşan yerlerde yüzmeye, dostluğa

unutulmuş tatları tekrar keşfetmeye, sadece balkondan izlenmeye

farklı deneyimlere, yolculuklara, ayrılığa

 ve tekrar kavuşmaya ihtiyaçları var.

iyi tatiller...