sanal dünyadan gerçek yaşama

bundan 3 yıl öncesine kadar, internetten sanal arkadaşlar bulacaksın sonra onlarla telefonda konuşacaksın, hatta ve hatta buluşacaksın, ailece birbirinize gidip geleceksiniz deseler sanırım bunun mümkün olamayacağını düşünürdüm... internetten tanıştığı biriyle buluşmaya giden yakınlarım için ise endişelenir, hiç tanımadığı biriyle buluşmasının doğru olmadığını söylerdim. peki ya şimdi...

kendimi yapayalnız hissederken, 19 ay arayla çocuk doğuran tek anneyi kendim zannederken, aynı anda kızımın 2 yaş sendromu oğlumun kolik ağrılarıyla boğuşurken tanıdım onları... bana ne kadar iyi geldiklerini, birbirimizi ne kadar iyi anladığımızı görünce daha da sevdim, bağlandım... şimdi hem bizim hem çocuklarımızın bir çok ortak noktada buluşan, sahici birer arkadaşlığı var. onlarla birlikte, gündelik rutinlerinden haberdar olduğum, bir şey olduğunda telefonla ulaştığım, eşimin bile ismen tanıdığı, farklı şehirlerde yaşasak da ilk fırsatta görüşmeye can attığım bir grup arkadaşım daha oldu. bunun için bebekkokusu.com a teşekkürler...

blog nedir bilmezken gülay ın sayesinde tanıştım bloglarla ve yepyeni bir pencere açıldı yaşamımda... ne kadar özel insan tanıdım, yazılarını ne kadar çok sevdim ve ne kadar başarılı buldum... bir yanım yazmayı çok sevdiği için ben de istedim bir blogum olsun... başlarda biraz utangaç ve ziyaretçilere kapalı da olsa sonraları paylaşmak istedim tüm sevdiklerimle. ve oldu da, kendimi rahatça ifade ettiğim, huzur bulduğum yerim, ruhumun dışarıya açılan penceresi...