25 Ekim 2010

kardeş kavgaları 1

çocukluğumdan hatırlıyorum, ben kardeşimle, bizden büyük iki ablam da birbirleriyle ne çok kavga ederdi... yaşımız büyür, sorunlar değişir, kavganın şekli değişir ama hiç bitmezdi. şiddetin türleri cırmıklama, itekleme, ısırma, saç çekmeden bazen sözel saldırılara, laf sokmalara, ispiyonlama tehditine, en hassas noktasından vurmaya kadar geniş bir yelpaze oluştururdu. hatta gizli ittifaklar kurulur, annemler gezmeye gittiğinde kozlar paylaşılırdı. bunda 6 kız çocuklu ailemin sunduğu mozaiğin etkisi büyüktü tabi... aynı evde yaşıyorsanız ve kardeşseniz birbirinizin en gizli sırlarını, en açık yaralarını, en büyük zaaflarını ve en hassas noktalarını biliyorsunuz demektir. bu da kavganın şiddetini artıran en büyük unsur bence.

bu kavgalar babama hiç yansımazdı, annem o anda gelir her iki tarafı da haşlar, kavgayı sonlandırır sonra teke tek nasihat ederdi bize. ömrümün sonuna kadar bir daha konuşmayacağım diye kendime sözler verip, bir-iki saat sonrasında kuzu sarması olurduk kardeşimle... işte böyledir kardeş kavgaları saman alevi gibi bir küs bir barışık, ne onlarla ne onlarsız...

bizim evde de bugünlerde orta dozda aynı sorunlar yaşanıyor. ne zormuş böyle kriz anlarını yönetebilmek. bazen yapmayın, vurulmaz, ısırılmaz, sırayla oynayalım demekten öyle yoruluyorum ki... biliyorum bunlar çok normal ve kaçınılmaz yine de oldukça üzücü ve yıpratıcı...


sıradaki post : kardeş kavgalarına öneriler, çözümler

12 yorum:

  1. haha.ne güzel.çok kardeş olmak istemişimdir herzaman.2 kızkardeşiz ondan kavga ediyoruz diye düşünürdüm,demek çok kardeşlerdede kavga vardı haa..
    ne güzel yazmışsın canım,,
    kardeşimle aramızda 6 yaş var ve hala 2 saat yanyana dursak başlarız gıcıklaşmaya,saç baş kavga ettiğimiz günleri hatırladım bak şimdi,
    onlar bile çok güzelmişş

    YanıtlaSil
  2. Çok şanslı bir annesin ve çok şanslı bir ailesiniz. Ben kardeşim olmadan bir hayatı düşünemiyorken kızımı kardeşsiz bırakmak zorunda kalacağım ya da buna cesaret edemediğim için çok mutsuz oluyorum. Aksi gibi bugün okuduğum tüm bloglarda da kardeş konusu var :(

    YanıtlaSil
  3. bir de bunlar var daha önümüzde dii mi?

    YanıtlaSil
  4. kolay gelsin ben de ablamı çok kıskanırdım eskiden o da beni arkadaşları geldiğinde yanlarına almazdı aramızda 7yaş var şimdi aramıza kimse giremez
    ama o zamanlarda anneciğim nasıl hallederdi olayları bilmiyorum
    kolaylıklar

    YanıtlaSil
  5. Zorla doğurtacaksınız Ayşeyle siz beni:)kavgalarına bile nasıl imreniyorum bir bilsen.

    YanıtlaSil
  6. benimde küçük abimle aramda 5 yaş var,yaş farkı az olmadığından sanırım birde farklı cinsiyet olduğundan olurdu kavga ama çok değil.isterdim ama bi kız kardeşim olsada bol bol kavga etsek sonrada öpüşüp koklaşsak :)
    ne güzel kocaman bi aileniz var,bol bol anne yarısı var :)allah daim etsin mutluluğunuzu.

    YanıtlaSil
  7. ayşe yok farketmiyor az kardeş de çok kardeş de kavga ediyor :)))
    gökşen bence lal a bir kardeş yapma vakti gelmiş gibi gibi :)))) gözünü karartıp bir cesaeretle :)
    deli annecim daha neler var neler, anlatıp heyecanını kaçırmayım şimdi :P
    mine kıskançlık ve kavga kaçınılmaz, ama anneler bir şekilde dengeliyorlar nası yapıyolar çözemedim ama :)
    gülayım hadi canım 4 yaşını bitiriyor bizim cüceler deve oldu yap bi kardeş talişime :)
    ayşegül çok saol canım, kalabalık aileleri hep severim ben de :)

    YanıtlaSil
  8. Benim 4 yaş büyük bir ablam var. Her zaman olgun ve anlayışlı oldu bana. Sadece bir kez kavga ettiğimizi hatırlarım, diğerleri hep küçük itişmelerdi, ya da fikir ayrılıkları. Bana hep yarı anne oldu o. Hâlâ da öyle sağolsun. Şimdi ben de onun çocuklarına yarı anneyim :)
    Yavrulara kardeş konusuna gelince;
    Eğer koşullarınız zorlanmayacaksa, kardeş gibisi yok. Yok... :)

    YanıtlaSil
  9. Böyle okuyunca kızkardeşim olmadığına çok üzülüyorum.Bir kızımda olsun çok isterim ama hakikatten çocuk büyütmek zor zanaatmiş hele benim gibi yanında aileleler yokken bazen nefes alamıyor oluyorsun

    YanıtlaSil
  10. müge ablan gerçekten çokolgunmuş, 4 yaş çok fazla değil çünkü :) şanslıymışsın.
    ömer tuna haklısın, aile büyüklerinin çok faydası oluyor...

    YanıtlaSil
  11. ahh arkadaşım ne diyeyim? benimkilerin halini biliyorsun zaten...oğlan kışkırtıcı, kızım çabucak kışkıran cinsten olunca evde şenlik eksik olmuyor...ama kavgaları bile tatlı...Allah yokluklarını göstermesin, ileride büyüyüp de kendi hayatlarını kurunca çoook arayacağız bugünleri...

    YanıtlaSil
  12. gülçin arayacağız değil mi :)))

    YanıtlaSil

haydi söyle :)