"bu yazı uykuya hasret yeni annelere, birden fazla çocuğu olup yetemediğine hükmedenlere, ne zaman bitecek tanrım bu çile diyenlere, aklının bir ucundan ne yaptım ben kendime diye geçirenlere ithaf olunur. "uykusuz bir gecenin sabahına huysuz bir bebek ve talepkar bir çocukla uyanmak, evde yapılması gereken işleri sıraya koymaya çalışırken, çıkabilecek bin bir soruna çeşitli çözümler üretmek, tüm günü organize etmek ve bunları yaparken kendini unutmak kendin olamamak benim sıklıkla yaşadığım olağan günlerden birinin özetiydi. o girdapta dönüp dururken kah anneliğin tüm olumlu duygularıyla tavana vurup, kah diplerde umutsuzca sürünürken ışığı görmek gerçekten zordu.
şu an size uzak gelen ne varsa; kitap okumak, film-dizi izlemek, spor yapmak, tek çantayla dışarı çıkmak, kesintisiz uyumak, hiç yerinden kalkmadan huzurla yemek yemek, dilediğince uzatabileceğin banyo seansları, geceleri kremlenip uyumak, hiç bağırıp sinirlenmeden günler hatta haftalar geçirmek, yorgun ve kırgın hissettiğinde erkenden uyuyabilmek, istersen gece oturup geç saatlere kadar keyif yapabilmek, bir kışı az hastalıkla atlatabilmek, kendi kendine uyuyan çocuklar, arkadaş buluşmaları ve daha aklıma gelmeyen güzel bir sürü şey bir gün gerçek olacak :) ve anneliğin tadı asıl o zaman çıkmaya başlayacak. tüm bunlar için gerekli olan sihirli formül ise sadece zaman. 3 yaş ı yeni anneliğin doğuşu için milat olarak alabilirsiniz arkadaşlar.
o bedensel doygunluğa ve ruh huzuruna eriştikçe, anneliğimde çok olumlu gelişmeler yaşamaya başladım. ben bu yeni beni çok ama çok sevdim. çocuklarıma hayranlık ve sevecenlikle bakıyor, ilk kez yılların artık yavaşlamasını bu dönemin uzadıkça uzamasını istiyorum. ben daha sevgi dolu ve tölere edebilen anne oldukça çocuklarım çok daha uysal çok daha sorunsuz oluyorlar. neredeyse iki aydır yaşadığım bu dinginliğin sebebi olarak düşünebildiğim tek anlamlı gerekçe ise bu. yani mutlu anne=mutlu çocuk denklemini kendi hayatımda doğruluyorum. umarım süresi ve etkisi uzun olur bu rüyanın zira uyanmak istemiyorum :)
valla süper bir betimleme olmuş sabırla 3 yaşı bekliyorum diyeceğim ama bende daha ikinci bile yok:(
YanıtlaSilSüpersin:) daha bunun 8 yaş sonrası var ki değime gitsin.
YanıtlaSilİçine kaçan şey hala yaşıyor orada anlaşılan bendeki de:))
6 ayım kalmış ha gayret:)) oyuncakların üzerinde bir bebek resmi ve 0-3 üzerine atılmış bir çizgi olur ya, onun ne anlama geldiğini artık biliyorum:) güzel haberler bunlar... büyüdükçe derdi de büyüyor diyenler yıldırıyor insanı, daha iyi olacak diyen annelere can kurban:)
YanıtlaSilUyku konusunda milat bence de üç hatta üç buçuk yaş dır Nihanım.O gece kuşu Taliş bile üç buçuk yaşında düzene girmişti.
YanıtlaSilAnnelere diyeceğim odur ki tünelin ucunda ki ışık yakındır.Sadece sabır:)
Ne güzel, inanıyorum ben de mutlu anne = mutlu çocuk denklemine.
YanıtlaSilO sayılanların neredeyse hepsinin ben de sıklıkla hayalini kuruyorum, telaşsız bir hayat diliyorum ama hemen ardından sağlık olsun da varsın yorulayım diyorum, şimdilik sanki diğer türlüsü hiç mümkün olmayacakmış gibi düşünüyorum.
Fakat bu yazıyı okuyunca, anladım ki hep böyle sürmeyecek galiba :) Öyleyse o günler bir an önce gelsin diliyorum :)
Ne güzel ballandıra ballandıra anlatmışsın da ben neden senin hissettiklerini yaşayamıyorum Nihan?Bizimkiler de mi ben de mi var bi yamukluk? :((
YanıtlaSilDün oğlum 3 yaşını bitidi ama kızım henüz 2 yaşında. Acaba bir sene daha bekler miyim saltanat için yoksa kıyısından köşesinden başlamış mıdır sultanlığım: )
YanıtlaSilnihaan fazla ballandırmışsın gibi geldi bana da kuşum:)))
YanıtlaSilben oyun oynamaktan bıktımmmm ve sen yukarıda saydıklarını yapabildiğini söylüyorsun öyle mi:)))
formül istiyorum öyleyse:P
darısı bana diyorum başka bişey diyemiyorum:)
YanıtlaSilsevgiler..
Anne kaleminden, içim açıldı yahuu okuyunca seni. Tamam henüz 3,5 aylık 2. oğlum ama kalmış şunun şurasında 3 senecik!! Ama dediğin gerçekten dopru, eğer 2. çocuğumuz olmasa 3,5 yaştan sonrası altın çağmış... Kendim kaşınmışım :))
YanıtlaSilevet evet katılıyorum 3 yaş iyidir, ama ben Selim'de 4 yaşında çok rahat etmiştim. 5 de arızaydı:)
YanıtlaSilNevet, Haklısın diyorum... 3 yaş pek çok konuda devrim. Lakin olay bakış açıcısında yine de. Mesela kız çocuklar 3 yaş itibariyle bülbüle dönüyorlar, gün içinde sesinin çıkmadığı, bir soru sormadığı kaç dk var Allah için. Kesinlikle abartmıyorum :)Neyse bu bana güzel geliyor ama mesela bizim evdeki baba kişisi için yorucu. Buna benzer benzemez 40 tane şey daha bulabilirim Nihan ama susuyorum tabiki.
YanıtlaSilburcu bekle bak 3 yaştan sonra bence 2. yi düşünüyorsan eğer hızlandıracaksın süreci :))
YanıtlaSilebrum 8 yaş sonrasını da sen anlat şöyle ballandıra ballandıra da yüreğimiz serinlesin :))))))
hilal en sinir olduğum laf o yaa :( ben şu ana kadar hep aksini tecrübe ettim, giderek kolaylaşıyor hayat :)
gülaycım evet taliş de uyku köstebeğiydi :) bizde 2 yaş sonrası epey bir ilerleme oldu uyku sorununda :) ışık var evet çok şükür :)))
YanıtlaSilesra geçecek canım merak etme, aydınlık günler yakında :))
gönül 3. çocuk faktörü olabilir mi acaba :) çünkü 2 çocuk x2 zorluk değil x4 zorluk, sinerji yüksek yani, 3 çocuk olayını bilemiyorum. ama daha kolaylaşıyor yaa arkadaşım eskiye göre :))))
annemahsustan bloguna epeyce bir baktım canım, 14 ay var aralarında seninkilerin :) ya 2 yaş dönemi biraz zorlamıştı beni, küçüğü 3 ü bitirsin esas sultanlık başlayacak az kalmış :)
YanıtlaSilbukeet sensin demi :))) beraber oynamıyo mu çağan la nehir yaaf, bizimkiler oynuyolaar :)))
bulutsuz olmaz amin :) zaman lehimize çalışıyor bu konuda neyseki :)))
burcu çok sık düşündüğüm bir konuydu zorlandığım zamanlarda. hep 2.olmasaydı şöyle olurdu der sonrasında da vicdanen rahatsız hissederdim kendimi.. işte 3 yıl sonra iyi ki yapmışım 2.yi diyor insan :)
YanıtlaSilmüminem yapma yaa :) aslında elif de arıza çıkarıyor tabi arada ama bebeklik gibi olmuyor, laftan anlıyorlar en azından :))
YanıtlaSilbuse :))) çok haklısın çeneleri durmuyor kızların 3 ten sonra, günde 50 kez anne-baba diyolar :)) ama biz yine de bardağın dolu tarafına bakalım değil mi :)
benim yazmak istediğim aslında daha temel gereksinmelerdi. başta uyku, banyo, yemek, biraz sosyalleşmek gibi... bunları uzun zaman askıya aldığım için büyük bir yoksunluktu benim için, şimdi daha keyifli geliyor herşey :)))
:))) Bundan sonra rahatım o zaman :)
YanıtlaSilNe güzel yazmışsın, içim ferahladı, yürğime su serpildi. Biliyorum evet, az daha sabır ama bu yollardan geçmiş birilerinin bunları söylemesi çok kıymetli.
YanıtlaSilBir yandna da biliyorsun bu zamanlar da çok güzel. Evet zor ama ben seviyorum o evdeki iki bebek olma hallerini. Belki annemden dolayıdır. :)
sevgiler
eminecim inşallah :) valla günümüz günümüze uymasa da bunları yazabildiysem ışık var demektir :)))
YanıtlaSildağlar kızı ne güzel tadını çıkarabilmek önemli :) benim ilk yılım epey zordu...
eminecim inşallah :) valla günümüz günümüze uymasa da bunları yazabildiysem ışık var demektir :)))
YanıtlaSildağlar kızı ne güzel tadını çıkarabilmek önemli :) benim ilk yılım epey zordu...
aslında olayı yaşa bağlamak pek mantıklı olmadı. en azından benim için :) hani bebek denildi, hani terrible two denildi. aksine ben 4 yaşına kadar melek gibi bir oğla sahiptim. ama ne olduysa bende de 4 ten sonra oldu.. 6 aylık bir cehennem yaşadık.. ama onu da atladık. anafikir çocukların her anının tadını çıkarmak :))
YanıtlaSilUmut dolu güzel sözlerin cok hoş... onların her anı cok güzel ama hastalıklarının azalması, kendi başlarına oynaması ve tek çantayla dışarı çıkmak şimdiden kulağa güzel geliyor.. tesekkürler
YanıtlaSildenizanası öyle durağan geçtiyse öncesi 4 yaştaki 6 ay literatürde yok :)) farklı bir süreç takip ediyosunuz sanırım :) ya şaka bi yana bizde de oluyor tabi atak dönemleri, 3 yaş oldu dertler bitti değil :)))
YanıtlaSilneslihancım hiç merak etme zaman geçtikçe zorluklar azalıyor kesinlikle :)
Işık göründü bize de o halde! Kaleminden bal damlamış Nihan. Biz de 3 yaşa 3.5 ay kala, emzirmeyi de 15 gün önce sonlandırmışken rahatlamaya başladık bile. Bir de şu yüksek sesle isteklerini dile getirme ve de işine gelmeyen ve diğer pek çok şeye olumsuz yanıt vermeler geçip giderse keyfimize diyecek olmaz.
YanıtlaSilSen hep yaz.
o olumsuz cevap dönemi kesin geçiyor da yüksek sesi bilemiyorum onu hala ayarlayamıyor bizimkiler de :)
YanıtlaSilOkurken gozlerim yasardi. benim ilki dahs 3 yasinda degil ve 2. Si de 7 aylik. benim yukarda yazdiklarinizi yapmaya girsay bulmam icin daha cok vakit gecmeli :( hele bir de 3. cuyu dusundugumden hic umutlu olamiyorum bazen gercekten zor geciyor.....
YanıtlaSilikinci 7 aylık ve sen 3.yü düşünüyorsun valla tebrik ediyorum :))) ben de anneliği çok seviyorum imkanlarım az daha elverişli olsaydı 3. hatta 4. ye gayet sıcak bakardım. ama şu şartlarda değil gerçekten... kendini hiç suçlama hissettiklerinden dolayı çünkü gayet normal şeyler istiyorsun biraz kendinle kalıp kendine vakit ayırmak çok daha verimli bir anne yapıyor insanı... sevgiler ve kolaylıklar diliyorum :)
Sil