şairin romanı

"adı yerküre olan bir gezegen. en büyük kara parçası sayılan anakara'da farklı yerlerden farklı nedenlerle odragend'e varmak üzere yola çıkan gezginler. elli yıl sonra yurduna dönen bir bilge şair. yıllarca evinden hiç çıkmadan yaşadıktan sonra, çıraklarıyla birlikte kendisini yollara vuran bir şiir filozofu. yalnızca şairleri öldüren bir katilin izini süren atlı polis ve yardımcısı. yol boyu içinden geçtikleri yerler, yaşamlar. surlarında şiir bayrakları dalganan şehirler. kanatları göğün gizemlerini birbirine bağlayan kuşlar. sayıların, sözcüklerin, şifrelerin ardında ömür tüketen matematikçiler, dilciler, sözlükçüler, şairler... insanların ruhlarını sağaltan rüya terbiyecileri. batı'nın modern çağ fantazi romanlarıyla doğu'nun binbir gece masalları'nın özgün bir bileşimi. tabiata, emeğe ve şiire bir övgü" diyor kitabın tanıtım bülteninde ve 582 sayfalık 10 punto kitabın en sonunda "1995-2010" yazıyor. yani yazar murathan mungan bu kitabı tam 15 yılda yazmış. 15 yıllık emeğe ve 30 yıllık birikime saygısızlık olmasın diye sanırım, çok severek okudum ama uzun sürede bitirebildim. cümlelerin altını çizme ve not alma ihtiyacını sıklıkla hissettim, bir film izliyor gibi tüm mekanları canlandırabildiğim, çok uzun betimlemelere rağmen sıkıcı olmayan bir romandı. karakter ve yer isimlerindeki yaratıcılığa hayran kalırken, kitabın finalinin öngörülemez bir şekilde ve okuyucuyu hiç rahatsız etmeden gizlenebilmesi ancak bu kadar ustaca olabilirdi. okurken hep sinema filminin mutlaka çekilmesi gerektiğini düşündüm. benim için "avatar" tadındaydı.

murathan mungan ın kitapla ilgili ropörtajı okunmaya değer.