Düşünüyorum da, çocukların duygusal gelişimleri ile ilgili olarak yaptığım tüm araştırmalar Elif için. Eren daha ılımlı, uyumlu, kolay disipline olan, sınırları zorlamayan bir çocuk. Elif ise tam tersi. En son 7 yaş döneminde böyle bir sorun yaşamışım. Bugünlerde aramızdaki sürtüşmeler artınca kendimi tekrar çocuk gelişim sitelerinde buldum. Son zamanlarda Elif' le birlikteyken kendimi o kadar müdahaleci, eleştiren, uyaran bir anne olarak buluyorum ki insan ister istemez ters giden şeyler olduğunu düşünüyor.
9 YAŞ; 9 yaş çocuğu, tedirgin ve huzursuz bir evreye girer.O kendi faaliyetleriyle öylesine meşguldür ki; çoğu zaman annesinin kendisine seslenmesini bile duyamaz ya da duymazlıktan gelir. Annesinin beden temizliğiyle ilgili uyarılarına olumsuz tepkide bulunur. 9 yaş; çocuğu babasına karşı da mesafelidir. O ebeveynin otoritesine karşı olumsuz tepkisini, emir veren ebeveynin yüzüne boş boş bakarak, ebeveynin bir isteğini yerine getirirken, yüksek sesle şikâyet ederek veya bilfiil karşı koyarak göstermeye çalışır. 9 yaş çocuğu, kendi doğruları yönünde hareket etmek ister, ödül veya övgü için değil, kendi kendini tatmin etmek amacıyla bazı şeyleri yapmak ister. Dürüstlük konusunda aşırı duyarlıdır. 9 yaş, diğer yaşlara kıyasla, bireysel farklılığın en fazla ortaya çıktığı bir yaştır. Örneğin bazı çocuklar bu yaşta, akranlarına kıyasla daha fazla şiddet filmlerine merak salabilirler. Bazıları, yine bu yaşta paraya, akranlarından daha fazla düşkün olabilirler. Buna bağlı olarak, bazıları bonkör olurken, bazıları cimri olabilir. Sosyal ve duygusal gelişimine ek olarak; • Çok şikâyet ederler ve eleştirirler. • Kendi cinsiyetinden arkadaşları ile çalışmayı tercih ederler. • Abartarak konuşmaktan, şakalar kullanmaktan hoşlanırlar. • Liderleri çekemezler, kuralları kendileri koymak isterler. • Sırdaşlığa önem verirler ancak sır saklayamazlar.
Okuduğumda çok şaşırdım çünkü bizim durumumuzla tam örtüşüyor tarif. Doğru mu yaptım bilmiyorum ama bunları dün akşam Elif' le birlikte okuduk, kahkahalar eşliğinde. Nasıl hoşuna gitti anlatamam. Anne nereden biliyorlar bunları diye soruyor bana. Demek ki dedim bu sadece sana özgü değil bulunduğun yaş ile ilgili çocuğum :) Sonra diyorum ki 'Kızım şimdi beden temizliğinle ilgili bir şey söyleyeceğim hazır mısın, burnunu temizler misin, ellerini yıkar mısın, dişlerini fırçalar mısın vb' 'Şimdi sana sesleneceğim ama yaşının gereği beni duymayabilirsin, kulaklarını dört aç' 'Elif' cim bu şikayetlerinin bir gün sonu gelecek, ne zaman biliyor musun? 10 yaşında :) gibi... Gerçekten de 10 yaş için yazılan bölüm çok ferahlatıcı :
10 YAŞ; 10 yaşındaki bir çocuk, ailesine 9 yaş çocuğundan daha fazla bağlıdır ve onları sever. Genellikle birlikte yapılan her şeye bu yaşta katılmaya hazırdır. Anne ile 10 yaş çocuğu arasında doğrudan sorunsuz, dürüst ve güven dolu bir ilişki vardır. Bu yaş elde edilen bilgilerin özümsendiği, huzurlu ve düzenli bir evredir. 10 yaş, gelişimin dengelendiği bir altın çağıdır. Tüm bedensel ve ruhsal sistemlerin dinamiği ve olgunluğu açısından bu yaş çocuğu, 9 yaş çocuğundan daha gelişmiştir. İlgileri daha çeşitlidir. 9 yaşındaki gerginlik gitmiş, onun yerine uysallık ve uyumluluk gelmiştir. Bu da 10 yaş çocuğunu daha hoş görülü yapmıştır. 10 yaş çocuğunun sosyal ilişkilerinde, öğretmeni, arkadaşları ve özellikle annesi ile kurduğu yakın ilişkiler ön plana geçer. Bu ilişkiler, çocuğun diğer ilişkilerini de etkiler. O, benmerkezci değildir. Evde anne babasının yakınında bulunduğu zaman kendisini daha güçlü hisseder.
Eveet, napıyoruz yine sabrediyoruz, ya sabır çekiyoruz, bugünler de geçecek diye kendimizi sakinleştiriyoruz. Veee seviyoruz sınırsızca, koşulsuz...
Çocuk yetiştirmek kolay değil:( Allah tüm annelere kolaylık versin:) ben 9, 10 yaşımı hatırlamaya çalıştım onu bile yapamadım. İlkokul 3. ve 4. sınıfa gittiğim günler yani. Acaba kaçımız hatırlayacağız? Elif de hatırlamayacak:) sahi ne ilginç bu yazınız bana bunları düşündürdü, yazıdaki şeyleri acaba ben de yapmış mıydım diye kendime sordum. :) Tek hatırladığım derslerde gizli gizli Tom Miks okuduğum:), sabah okul için kalkmaktan nefret ettiğim (hele Ankara'nın soğunda:)), apt. bahçesinde sokak kedisi, köpeği baktığımız diğer akranlarımla...:)) Bu arada Elif maşallah çok tatlı, şeker gibi bir kız. Bahtı açık olsun.
YanıtlaSilKolay gelsin:)
Çok teşekkür ederim. Çocuklar için geçmişe baktıklarında güzel anılar hatırlamalarını çok isterim. Senin yorumun da bana bunları düşündürdü :)))
SilYağız 10 yaşında ama hala 9 yaş özelliklerine devam ediyor hevesleneyimmi bilemedim suan :)))
YanıtlaSilBence heveslen :)) Gelişimin dengelendiği bir altın çağdır diyor 10 yaş için, en çok bu kısmı hoşuma gitti :)))
SilBenim oğlumda 9 yaşında oda aynen benim seslenmelerimi bazen duymuyor, yada duymazlıktan geliyor. Özellikle diş fırçalama anları bizim evde genelikle kaos çıkıyor. Demek ki bu 9 yaş özelliğiymiş. İnşallah 1o yaşına gelince düzelirler. :(
YanıtlaSilBiz analar daha çok sabır çekeceğe benziyor. Hadi hayırlısı bakalım :)
Tokideki ses blogunda epey bir dolandım, eski yazılarını okudum :))) Yaşıtlar çocuklarımız. Sabır çekiyoruz her evrede, hayırlısı diyorum ben de :)
SilSon cümleye bayıldım, bizim evdeki Elif henüz 2 yaşında ve "ben ben ben" döneminin tam ortasında, 9 yaşı okumak beni ferahlatmadı ama yalnız olmadığımı bilmek güzel bir his, teşekkürler :)
YanıtlaSil2 yaş ilk kriz dönemi zaten :) Ben de size kolaylıklar diliyorum, blogların en güzel tarafı yalnız olmadığını hissetmek :))
SilAslında çok güzel, çok içten yazmışsınız. Ama bazı noktalarda küçük katkılarda bulunmak isterdim. "Anneler en iyisini bilir ama..." diye başlayarak: Eski bir pedagog olarak özellikle savunduğum bir şey var. Her çocuk ayrı bir birey. Genel doğrular var ama her biri diğerinden farklı.Birinde doğru olabilecek davranışımız diğeri için yanlış sayılabiliyor. "Bireysel ayrılıklar" bizi şaşırtabiliyor. Ama 9 yaş çocuklarda "isyankarlık dönemi." Özellikle kız çocuklar ön ergenlik dediğimiz ergenlik belirtilerini daha erken gösterebiliyorlar. Anlayışlı ve sabırlı olmak işin anahtarı.
YanıtlaSilBence bulduğunuz özellikleri çocuğunuzla birlikte okumayın. Zaten dikkat ederseniz iki uçlu verilmiş. bazı çocuklarda şöyle olurken bazılarında ...şöyle olabilir deniyor. O zaman çocuğunuz kendinde olmayan davranışlara da bürünebilir. Yaklaşımınız uygun olmuş, o anda sorun çıkmamış.
Ona artık büyüdüğünü hissettirin, güvendiğinizi belli edin. Profilinizde yazdıklarınız çok güzel. Eminim çok iyi bir annesiniz. Biraz zaman ve sabır... Annelik içgüdüsü zaten çok şeyin üstesinden gelecektir.
Yorumunuz çok değerli çünkü hiç o açıdan düşünmemiştim. Gerçekten de orada bulunan ve mevcut olmayan olumsuz davranışlar geliştirebilirler. Size çok teşekkür ediyorum.
SilBenim Elif henüz 8 yaş bile değil ama anlattıkların o kadar uyuyor ki. Hele sırdaşlık kısmı. Okurken sesli gülmüşüm.
YanıtlaSilBen de çok uyaran müdahale eden bir anneyim ve ben bu huyumu hiç sevmiyorum maalesef.Onların çocuk olduğunu hep unutuyorum nedense :(
Ah ah anneliğin çıkmaz sokakları işte, aynı durumdayım.
Sil:)))
YanıtlaSilGülerek okudum, bizde 9 yaş evreleri yeniden başladı...
11 yaş yeniden geriye dönüşmü yoksa... Ay öyleyse bana da çokça sabır lazım :)
Sevgi böcüğü bunlar :)
Öpüyorum sizi...
11 yaşı daha okumadım olur mu olur :) Bizden de sevgiler :)))
SilKendini sorgulama:) kendimizi sorgularken onlar çoktan büyümüş oluyor, erkeklerde nasıl acaba, ben bunları 10 da yaşıyorum, 9 da yaşadıklarım ise 10 da yazılanlar gibi...
YanıtlaSil'Analık kara yamalık' der annem, sorgulamadan oluyo mu Ayşem :)))
Sil:D :D Siz bir de 13 yaş ile 17 yaş dönemini görün. Ya 9- 10 yaşta kalsalardı dersiniz. :D
YanıtlaSilAy şimdiden tırsıyorum o günlerden :)
SilAnalık kara yamalık:))) Çok hoşuma gitti, anne atasözleri:) senden konusu 'annenin atasözleri' adlı bir yazı bekliyorum.)
YanıtlaSilyazayım tabi, seni kırar mıyım😊
SilŞu anki hedefim 2 :D şu an terrible two çalışmalarındayız ama bitmiyor bu süreç belli :)
YanıtlaSilgözün korkmasın ama giderek kolaylaşıyor emin ol. En azından ne dediğini anlıyorlar😊
Silöpsene onuuu benim içiiiin :)
YanıtlaSiltabi öperim yerim bile ben onu😊😊
Siltamam annaştık :)
SilHer dönemleri ayrı sorunlu aynı zamanda çok tatlı ve yaşanası.
YanıtlaSilkesinlikle katılıyorum :)
SilAslinda insanlar belli donmelerde hep ayni tepkileri veriyorlar. Bazi olaylara bakis acilari da ayni oluyor. Enteresan bir sey degil mi? Onumuzde her sey dururken yine de ne kadar zor annelik oyle degil mi? Ben de 3-4 yasiokuyorum ve guluyorum cunku oglumu anlatiyor bana:)))
YanıtlaSilGerçekten öyle annelik bu kadar bilgi erişilebilirliğine rağmen hala zor. Yine de sorunların nedenlerini öğrenebilmek güzel. Bir nebze de olsa rahatlatıcı :)
Silfecii bir iki yaş sendromunun ortasında kalmış bir anne olarak gelecekteki 8 yıl daha mücadele tam gaz devam olarak anlıyorum bu paylaşımıı :)
YanıtlaSilDurmak yok yola devam :) Ama ne yalan söyleyim o kadar dönem gördüm :))) 2 yaş bi başka :)))
Sil