2019' dan Kalanlar

Ne güzeldin 2019, ne çabuk bittin:) 

Bu sene dünya ne kadar hızlı döndü kendi etrafında ve gece ile gündüz ne kadar hızlı yer değiştirdiler. 

Biz de bu hız içerisinde yakalayabildiğimiz mutlu anlarımızı notlarımız arasına eklemek istedik: 

Kuzenlerimiz; yanlarında olmaktan hep mutluluk duyduğumuz, yanlarında hep güvende hissettiğimiz, birbirimizi çok iyi anladığımız, birlikte çok eğlendiğimiz kuzenlerimiz ile bu sene çok zaman geçirdik.

Birlikte büyüdükçe, birbirimize daha çok bağlandık. Güçlü ittifaklar kurduk. Birbirimizi anne-babamıza karşı savunduk. Evin içinde adeta yapışıktık. Ortak ilgi alanlarımız, kendimize özgü esprilerimiz ve ayrı bir dilimiz vardı. Birbirimize her konuda destek olduk, yardım ettik.

Teyzelerimiz hep çok komik, hep çok güzel yemekler yapan, bize hediyeler alan, bizimle gülebilen, bazen yetişkin gibi hissettiren, ufkumuzu açan, bizi şaşırtan ve iyi ki hayatımızda olan teyzelerimizle çok güzel zamanlar geçirdik.

Kalabalık aile buluşmalarında çocuk olmanın tadını hep hatırlayacağız. Kalabalık olmaya ve arada kaynamaya bayılıyoruz çünkü. Çünkü böyle kalabalık ortamlarda yetişkinler başka şeylerin telaşına düşer ve bize de bol bol ekrana bakma süresi kalır:)

Antalya, Adana, Hatay, İskenderun ve Altınoluk bu sene yaptığımız seyahatlerdi. Gelecek sene için daha çok gezi planı yapmaya karar verdik.

Bol bol kitap okuduk, müze gezdik ve çok çok oyun izledik. Fazla spor yapamadık ama uzun yürüyüşleri ve açık alanlarda zaman geçirmeyi her fırsatta tercih ettik.

Yolculukları çok sevdik. Yaptığımız gezilerden keyif aldık. Bir yetişkin kadar dayanıklı, istekli ve heyecanlıydık.

Bu sene Elif 7. sınıf, Eren ise 6.sınıf öğrencisi oldu. Ve Elif 12, Eren ise 11 yaşını bitirdi.

Bu yaz her yıl olduğu kadar çok Altınoluk' ta kalamadık ama yine de denizin, havuzun ve yazın tadını çıkarabildik.

Büyüklerimizle ne mutlu ki bu sene de birlikte güzel zamanlar geçirdik. Dedemizin anılarını dinleyebildiğimiz için, anneannemizin böreklerini yiyebildiğimiz için, her an babaanne, amca ve halamızla birlikte olabildiğimiz için çok şanslıyız.

Aile olduğumuzu, birlikte güçlü olduğumuzu, her koşulda birbirimize bağlı olduğumuzu ve sorunlarımızın çözümünde hep birbirimize destek olacağımızı bu sene biraz daha iyi anladık.

Arkadaşlarımız hayatımızda önemli bir yere sahipti. Birlikte mutlu olduğumuz, bizi önemseyen, hayatımıza değer katan herkese teşekkür ediyoruz♥

Bu yılın Şubat ayında Elif, Sevr Antlaşmasını imzaladı :P

(Çok üzgünüm Eren ama tesadüfen karşıma çıkan bu antlaşmanın tarihin tozlu sayfalarında yok olup gitmesine izin veremezdim:) Ahh kızım, nasıl imzalarsın sen bunu :)

12 yaşını bitirirken Elif ilk akıllı telefonuna kavuştu. Çok istedi, çok bekledi ve sonunda aldı. Bazen bu konuda sorun yaşasak da telefonuyla ilişkisini makul ve kabul edilebilir düzeyde koruyabilmeyi başardı. 

Elif bu sene çok çizdi. Sayfalarca, defterler dolusu... Bunları bizden köşe bucak sakladı, beğenmedi, göstermedi. Bir süre sonra bizden ''Paint Tool Sai'' isimli bir çizim programı ve ''wacom'' marka bir çizim tableti istediğini söyledi. Şimdi bol bol çizmeye devam ediyor:)

Bu yıl kaç gün batımı kaç gün doğumu izledik; kaç kez yağmurda ıslandık, kaç kez sürüklendik rüzgarda; kaç kez umutsuzluğa kapılıp, kaç kez kendimizden geçercesine kahkahalara boğulduk; kaç kez sinirlenip ateş topuna döndük, kaç kez keyiflendik neşe bulduk, kaç kere nefesimiz kesildi heyecandan hesap edemedik. Ama hayatın seyri içerisinde kendimize bulduğumuz yeri çok sevdik. Seneyi bitirdik, ağacımızı süsledik ve 2019' u kar yağışı ile uğurladık. 

2020 ye hazırız :) 

Mutlu seneler...

Not. Anılar kaybolmasın diye başlayıp, bambaşka yönlere evrilen bu blog, benim geçirdiğim değişimin de bir aynası aynı zamanda. Tam on yıl geçmiş üzerinden, hayatımda iyi ki yapmışım dediğim şeylerden...

2018 yılı için tık.

2017 yılı için tık.
2016 yılı için tık.
2015 yılı için tık.
2014 yılı için tık.
2013 yılı için tık.
2012 yılı için tık.
2011 yılı için tık.
2010 yılı için tık.