13 eylül de kreşe başlayacağı için bugün eren le tanıma-tanışma amaçlı kreşi gezdik... öğretmenini, arkadaşlarını, sınıfını, oyun, uyku, yemek yeme ve tuvalet alanını gördü... ben de anlattım bak burada oyun oynayacaksınız, burada uyuyacaksınız diye... tabi yanında olduğum için gayet mutlu neşeli bir gezi oldu hatta ayrılmak istemedi kreşten.. bir de aba aba diye abasını aradı. tüm ihtiyaç listesini hazırlamıştık... bir hurca nevresim takımı, yedek kıyafetler, çamaşırlar, pijamalar, yastık, ayakkabı, önlük koyduk; bir koca çantayı da temizlik malzemeleriyle doldurduk ve kreşe teslim ettik... şimdi pazartesi günü zatıallerini alıp gideceğiz bakalım...endişeliyim...
henüz tuvalet eğitimini alalı bir ay oluyor ve bu adaptasyon döneminde geri adım atmasından korkuyorum.
kreşe başlamak için erken bir yaş olduğunun farkında olmamıza rağmen, şartlarımızın gerektirdiği bu çözümü hayata geçirmek durumundayız, vicdanen rahatsızım...
2 yaşın tüm antipatikliği üzerinde... neye kızdığını anlamadan 1 saat boyunca ağlayabiliyor ve susturamıyorum, dikkatini dağıtamıyorum, istediği şeyi unutturamıyorum, çaresiz kalıyorum...
herşeyi kendisinin sanıyor. kaydırağın onun olması için bir kez kayması yeterli. gördüğü herşey onun (abanın diil).
zayıflamasından, sık hastalanmasından korkuyorum.
evde uykuya ayakta sallanarak dalıyor, bazen uykudan ağlayarak uyanıyor ve uzunca bir süre ağlıyor...
insanları yabancılıyor, kolay alışamıyor, her ortama hemen uyum sağlayamıyor.
bir de kendi adıma endişeleniyorum çünkü kızımı kreşten aldığımda energy full olarak karşıma çıkıyor. eve gidene kadar atlayıp zıplıyor, çıkmadığı duvar, es geçtiği direk tabela kalmıyor... seviste eve giderken geçirdiğimiz 20 dk boyunca hiç yerinde duramadığı gibi söyleyecekleri, soracakları da bitmiyor... şimdi elif e ilave olarak eren de bu yolculuğa dahil olduğunda, nedense hep zıt yönlere koşan, bazen ağlayan, bazen çişleri gelen, sakız kraker su isteyen, elimden tutmayı reddeden cüceleri toparlayıp servise bindirebilme başarısını gösterebilecekmiyim. bir de kulvarı biraz daha zorlu yapan eşya taşıma gerekliliği var. genellikle kreşten verilen birkaç kirli kıyafet, birkaç poşete ilave olarak kendi çantamda taşımam gereken hırkalar, sular, yiyecekler beni endişelendiriyor. havaların soğumaya başlaması kaban, atkı, bereye geçme durumlarını daha aklıma getirmemeyi tercih ediyorum. en iyisi sırt çantası kullanmak olacak sanırım...
Hayırlı olsun diyeceğim ama dürüstçe de yazmalıyım zira bunlar çocuklarımız. Ecik bücük aman da aman deyip de içimdekini gizlemeyeceğim. Erenin yaşı kreş için uygun değil.Eliften tecrübelisiniz muhakkak ve Eren sizin oğlunuz huyunu suyunu bilirsiniz. Ama yerinizde olsam 3 yaştan önce kreşe vermem.2 yaşındaki çocuklar hem uyum sağlama hem de kreşin bakımı konusunda biraz mağdur olabiliyorlar. Umarım bütün bunların tersi çıkar ve ben utanırım.Tüm tereddütüm budur.Ama son karar elbette size ait olacağından verirseniz elbette hayırlı olsun diyeceğim. Sizi tereddütte bırakmak istemem ama madem bloglarda bilgi alışverişi yapıyoruz açıkça yazmak istedim. syg/
YanıtlaSilsyrakusa haklısın, söylediklerini daha önce düşündüm muhakkak. yani erken olması 0-3 yaş dönemi birebir bakımın gerekliliği... ancak malesef şartlarımıza en uygun çözüm bu...açıkca düşünceni paylaştığın için teşekkür ederim...
YanıtlaSilcanım öncelikle insanoğlu herşeye alışıyor ,ben bunu anladım,
YanıtlaSilsonra tamda benim oğlumu anlatmışsın.2 yaşın bütün hırçınlığı ,gıcıklığı var,2 yaş sendromu bize uaun zaman önce geldi,yapıştı kaldı:))
endişelerinde haklısın ama üstesinden gelinmeyecek bişeyde yok bana göre,hep böyle olacak değilya,belki daha iyiye gider huyları:))
hem 2 çocuk,iş,ev işleri hepsinin üstesinden geldiğine göre bunları hayli halledersin,,hayırlı olsun kuzunun kreşe başlaması..
kolay gelsin,,
sevgiler
anlıyorum. şartlar böyle olmaya zorluyorsa söyleyecek bişey yok. ilk yorumda gerdiğim için çok üzgünüm özür dilerim.
YanıtlaSilsyrakusa yok yok ben de endişelerime yeni bir madde ekledim sayende, özüre hiç gerek yok :)
YanıtlaSilayşe çok saol cesaret verici yorumun için :)
Canım şimdiden kolaylıklar diliyorum.Gerçekten iki yaş dönemi acayip sinir bozucu bir dönem...Ama belki okulda arkadaş ortamı ile daha kolay atlatabilirsiniz bu dönemi..
YanıtlaSilcanım en uygun seçenek buysa ve karar da verildiyse hayırlı olsun demek düşüyor bize de.. belki biraz zorlanacak ama zamanla atlatacaktır.. sana da zorluk olucak tabii 2 çocuk .. ama her sene gitgide daha rahatlıyacaksın inş.. kuzuların keyfini sür derim zorluklarına rağmen :)
YanıtlaSiltatlım ya bende de bir kreş antipatikliği oluştu son dönemde sorma gitsin...
YanıtlaSilbir sene daha bakıcıylayız yaza kısa süreli kreş düşünüyorum...
kreş yazılarını bolca görmek isterim kendi adıma biraz yakınlaşmak için bu duruma...
her çocuğa göre değişir elbet kreşe uyum süreci...umarım eren çabuk alışır...daha küçük yaşlarda kreşe giden çocukları düşünüp rahatlayabiliriz bu durumda :))
bide şunu anlamadım nasıl enerji dolu ayrılıyorlarki kreşden ??? yani orda enerjilerini atmıyorlarmı? ya ben kreşde yorulur gelir rahat ederiz diye düşünmekteydim :))) bu damı yalan :)) yoksa sadece çıkışlardamı bu oluyor eve gelince normalemi dönüyor hherşey?
endişelerin de haklısın ama ben parka giderken bilr koca bir valiz eşliğindeyim hala o yüzden insan çabuk alışıyor hamallığa bir iki gel git taşı alışırsın :)))
çokca sevgiler
Eminim sizde çocuklarınızla hep beraber olmak istersiniz ama şartların zorluğunu ben çevremdekilerden de görüyorum.
YanıtlaSilBen ve kızım şanslıyız.Çünkü ben çalışmıyorum ve evde rahatça ilgilenebiliyorum ama çevremde eş/dost, akraba bu şekilde o kadar çok ki..
Diyecek fazla bir şey yok benim açımdan.
Umarım herşey istediğiniz gibi olur.İnşallah Eren'de bir sürü arkadaş bulur,güzel güzel oynar:)))
Eren'e ve size hayırlı olsun kreş yaşantınız! Öncelikle belirtmeliyim ki çocuklarla profesyonel olarak ilgilenen biri olarak, 3 yaş sonrası kreş mutlaka gerekli ama 2 yaşında da gitmesinde onu duygusal, bilişsel, fiziksel ya da toplumsal olarak olumsuz etkileyecek birsey yok, tam gün belki onu biraz yorabilir ama uyum sağlama vb konularda bence içinizi ferah tutun, umarım hersey yolunda gider! çantaları taşımayı da bizler seçtik :) onlar sağlıklı olsun da gerisi hiiç önemli değil! sevgiler
YanıtlaSilerenimomun kreş maceralarını dört gözle bekliyorum nihancığım
YanıtlaSilBizim gibi birden fazla çocuğu olan annelerin ortak sorunları bunlar...Hem dünyanın en güzel duygusuyken hemde bir yığın vicdani sorumluluk ve fiziki yükün altında ezildiğimiz bambaşka bir his yumağı bu annelik...
YanıtlaSilZor bir süreç ama ilkinden deneyimlisiniz.Yükünüz biraz daha artacak ama zamanla herşeye alışılıyor.Hayat bu tempoyla geçip gidiyor işte...
Hepimize kolaylıklar diliyorum...
asuman teşekkür ediyorum, umarım kolay atlatırız... bugün ilk günü kreşte biraz ağlamalı geçiriyor...
YanıtlaSilferide gözümün korktuğu bir gerçek ama bugün daha cesaretliyim bakalım :)
mayacım valla enerji dolu ayrılıyor kreşten kızım bir görsen:)sanırım kurallara uymak zorunda olduğu bir ortamdan çıkmasının rahatlığını ve sevincini bu şekilde yansıtıyor... biraz zaman geçsin uyum süreci ve kreşle ilgili bir yazı yazarım sanırım...
sihirli günce evet bazen şikayet etsem de evde çocuklarımla olmayı herzaman tercih ederim. gerçekten şanslısınız, iyi dilekler için teşekkürler...
YanıtlaSilpapillon bunu duymak beni rahatlattı, evet bu bizim seçimimiz ve sağlıklı olsunlar yeter :))
gülaycım, çok teşekkür ederim, ben de bekliyorum inan :)))
YanıtlaSilyaruze ne güzel anlatmışsın anneliği. dediğin gibi yüküm biraz artacak ama buna da alışacağım, güzel yorumun için teşekkürler...
Ben de oğlumu 3 hafta önce kreşe başlattım, kreşle ilgili başka yazınıza rastlayamadığım için soruyorum, ne kadar sürede alıştı? Benim ki 30 aylık ve sadece 1 gün ağlamadan gitti.Kardeşi geleceğinden kreşe vermekten başka çarem de yok, tecrübenizi paylaşırsanız sevinirim.
YanıtlaSil