bazen kendimi sürekli eleştirip, uyarıp, tehdit ederken bulduğumda, bunu bir davranış modeli haline getirdiğimi düşünüp, korkuyorum... -elif, hadi bakalım salonu topluyoruz
-elif, düzgün yürüyoruz kızım öyle tozutma her yeri
-apartmanda gürültü yapmıyoruz bak herkes uyuyo henüz
-annecim lütfen bak kardeşine bu şekilde davranma
-hayır elif çek elini kapıdan çok tehlikeli
-bu şekilde kavgaya devam ederseniz kaldırıyorum bu oyuncağı
-dikkatli olun bakalım, üzmeyin birbirinizi
-hadi hadi geç kaldık çabuk olalım hemen giyelim ayakkabılarımızı, onlar senin değil kızım kendininkileri giy lütfen
aslında sözcükler düşündüğümüzden daha etkili. olumsuza değil olumluya odaklanmak, yıkıcı değil yapıcı ifadeler kullanmak lazım:
-apartmanda gürültü yapma yerine, şimdi sessiz olalım...
hataya değil çözüme odaklanmak lazım:
-burası çok kirlenmiş temizlerken bana yardım etmek ister misin (calliou nun annesi :)
"ama" ların yerine bol bol "ve" kullanmak:
bugün dışarıda çok güzel davrandın, benim kızım artık büyümüş diye düşündüm ama eve gelince odanı toplamadığını gördüm (ama kendinden önce söylenen güzel şeyleri silip götürürmüş) yerine
bugün dışarıda çok güzel davrandın, benim kızım artık büyümüş diye düşündüm ve bundan sonra evdeki dağınıklıkları toplarken de bana yardım edeceğini umuyorum (ve ile iletişime devam)
"ben sana söylemiştim" yerine "demek ki bi dahaki sefere napıyoruz":
-orada zıplama düşersin dememişmiydim yerine bundan sonra yatakta değil şuradaki yastıkta zıplarsan daha güvende olursun gibi...
keşke uygulamak da buraya yazmak kadar olsaydı...
not: bu yazımda dr.bahar eriş in bir seminerinden faydalandım.
walla ben de kayunun annesini örnek alıyorum .. çünkü kızım da kayu yu örnek alıyor ..iletişiyoz arada hatlar cozutsa da :)) tşk. güzel bir paylaşım ..
YanıtlaSilGeçen hafta öğretmenin sınırı yok adlı bir seminerdeydim aynı konu üzerinde tartıştık ama ben bu yapmakta çok zorlanıyorum. Olumlu cümle kurmaya çalışırken iki saat düşünüüyorum zamanda mekanda çoktan geçmiş oluyor:(
YanıtlaSilbir de sorumluluk vermek ve yardım istemek çok çözümsel. örneğin "sofrayı toplarken bana yardım edermisin?" yada "evi toparlamak benim sorumluluğum, oyuncaklar ise senin sorumluluğun" deyip beraberce iş yapmak:)
YanıtlaSilSevgilerimle
Özden&Can
Dediğin gibi uygulamak ta yapmak kadar kolay olsa keşke...
YanıtlaSilAma olmuyor işte, anlık tepkiler hepsi...
ah bu caillo annesi hayranıma ona:)sırf ondan örnek için izliyorum onu.
YanıtlaSilteşekkürler canım
çok güzel yazmışsın... keşke bu kadar kolay olsaydı...
YanıtlaSilpaldır küldür kurduğumuz cümlelerimiz onların dünyasını nasıl da değiştiriyor...
paylaşım için teşekkürler tatlım...
negüzel bir paylaşım olmaz yazıyı okurken farkettim ki çok yalnışım var :)))
YanıtlaSilferide bazen antipatik olsalar da calliou nun anne babalara da çok şey kattığını düşünüyorum :))
YanıtlaSilömer tuna nın annesi aynı sorun bende de var :) ama geç meç dinlemeden diyeceğimi diyorum sonradan da olsa :)
özden kesinlikle haklısın. yardım istemek, beraber yapalım mı demek çoğu krizi önlüyor :) sorumluluk vermek de öyle olmalı ama henüz bunu uygulayamadım...
eminecim malesef keşke kolayca söylediklerimizi yapabilseydik...
fikriye aynen bazen ağzım açık izliyorum kendimi kaptırıp :))
nihalcim hep kontrollü olmak da anneleri çok zorluyor işte...
elif ben de kendimde farkettiğim yanlışları yazdım. %100 doğru olamasak da elimizden geldiğince işte :)
hepinize teşekkür ediyorum güzel yorumlarınız için....
Keşke teoriyi pratiğe dökmek söylendiği gibi kolay olsa, dediğiniz gibi bazen olmuyor işte. Bende bu konuda kendimi çok eleştiriyorum, kurduğum cümleler ile çok yanlış mesajlar verebiliyorum,inatçılığını körükleyebiliyorum.Sizin yazdığınız gibi öğretici yazıları okudukça hatalarımı daha çok farkına varıyorum.Paylaşımınız için teşekkürler
YanıtlaSilayla öncelikle hoşgeldin :)
YanıtlaSilbazen bildiğimiz şeyleri okumak iyi geliyor. ben teşekkür ederim...
Bazen sabrımızı yitirebiliyoruz galiba anne olarak, paylaşımın çok iyi oldu benim için; arada ama kelimesini kullandığımı farkettim, her ne kadar yumuşak bir ses tonuyla ve "yapalım" diye çoğul konuşarak iletsem de doğru olanı, ama'nın öncesindekileri sildiğini sayende öğrendim, çok teşekkürler hiç düşünememiştim şimdiye kadar... Sevgilerimle
YanıtlaSilİnanın aynı şeyleri yaşıyorum.
YanıtlaSilKesinlikle katılıyorum çocuklara bu şekilde yaklaşırsak daha ılımlı oluyorlar ve severek yapıyorlar herşeyi ...
Hiç beklenmedik bir anda herşey tam tersi oluveriyor...
Sonra kendi içimde ki çatışma beni bitiriyor...
yazınızı bir daha kulağıma küpe yapayım :)
Sevgiler
ballı cimcime benim de "ama" kelimesi çok dikkatimi çekmişti. hepimiz kullanıyoruz mutlaka, demekki daha az kullanmaya çalışmalıyız....
YanıtlaSilvijdan biz ne kadar ılımlı olursak onlar da o kadar oluyor gerçekten... zaten sorun hep biz tahammülümüzü yitirdiğimizde çıkıyor...
teşekkürler ikinize de :)))
mrb anne kaleminden senin çocukların galiba daha küçük ben onlardan iki tane büyüttüm şimdi üçüncü ile uğraşıyom kendini suçlu hissetiyomuşun gibi geldi kızdığında hissetme doğru çözüme odaklanmlıyız haklısın ama insanız hepimiz sakin ve kararlı olmak ve dinlemek ne istiyo işte çözüm anneler bilir işini benimde bir bloğum var senide bana beklerim http://evinindelisi.blogspot.com/ adresindeyim hoşçakal
YanıtlaSillütfen benim listeme eklemeyi unutma teşekkürler
YanıtlaSilah ah o caillou'nun annesi ve babası.. engin bir hoşgörü içindeler.. komplekse sokuyorlar beni.. Allah'tan gerçek değiller :)
YanıtlaSilSevgiler
aydan 3 çocuk gerçekten zor olmalı. blogunu ziyaret ettim. harika görünüyor :)
YanıtlaSildeli anne katılıyorum, tek tesellim gerçek olmayışı calliou efendinin :)